Η σοπράνο Μυρσίνη Μαργαρίτη μάς μιλά για ένα “Διαφορετικό χειμωνιάτικο ταξίδι”

Η κλίση μου στην μουσική ήταν μάλλον αναπόφευκτη. Ο πατέρας μου ήταν ένας από τους καλύτερους ψάλτες στην Ελλάδα, με υπέροχη φωνή και φυσική τεχνική. Μεγάλωσα ακούγοντας τραγούδι εξαιρετικής ποιότητας καθημερινά στο σπίτι και για αυτό έχω και πολλά ακούσματα παραδοσιακής και βυζαντινής μουσικής! Από εκεί και πέρα ξεκινησα βιολί, ήμουν από μικρή σε χορωδίες και ορχήστρες και έζησα πανέμορφες στιγμές μέσω της μουσικής ως παιδί.

Το τραγούδι ήταν για μένα αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού μου. Θυμάμαι μικρή να λέω στον πατέρα μου ότι ακόμα και όταν είμαι λυπημένη θέλω να τραγουδάω. Στο λυρικό τραγούδι με οδήγησε η πρόκληση και η δυσκολία του. Ήθελα να καταφέρω να βγάλω με την φωνή μου την μουσική όπως την φανταζόμουν στο μυαλό μου. Πέρασα βέβαια ένα τρομερό δίλημμα γύρω στα 19 μου, μεταξύ ρεμπέτικου (τραγουδούσα αρκετά τότε) και κλασσικού τραγουδιού, αλλά με κέρδισε το κλασσικό τραγούδι.

Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποια από τις συνεργασίες μου μέχρι σήμερα. Θεωρώ εξίσου σημαντικό το να τραγουδάς σε ένα σημαντικό φεστιβάλ ή θέατρο με το να συγκινείς ανθρώπους που ακούνε πρώτη φορά λυρικό τραγούδι και να τους ανοίγεις έναν καινούργιο κόσμο.

Ο δρόμος στην Ελλάδα για έναν νέο λυρικό τραγουδιστή είναι τελείως… άστρωτος. Δεν υπάρχει υποδομή στην εκπαίδευση και δυστυχώς, η ύπαρξη ενός και μόνο κρατικού φορέα όπερας, κάνει τα πράγματα εξαιρετικά δύσκολα. Θεωρώ απαραίτητο το να φύγει ένας νέος άνθρωπος στο εξωτερικό για σπουδές και αργότερα για δουλειά αν το καταφέρει. Και στο εξωτερικό πάντως τα πράγματα δεν είναι ρόδινα.

Από την επαγγελματική μου πορεία στο εξωτερικό, απέκτησα την τεχνική που έχω ως τραγουδίστρια και μου επιτρέπει να χειρίζομαι την φωνή μου όπως επιθυμώ και να κάνω μουσική ελεύθερα, όπως την νιώθω, διατηρώντας πάντα την υγεία της φωνής μου. Επιπλέον απέκτησα μεγάλη εμπειρία στη σκηνή τόσο σε σκηνοθετημένες παραγωγές, όσο και σε συναυλίες και δούλεψα με εξαιρετικούς συνεργάτες. Αλλά ένα σημαντικό μάθημα ήταν επίσης και το ότι δεν πρέπει να παίρνουμε τα πράγματα προσωπικά σε έναν χώρο με τόσο μεγάλο ανταγωνισμό.

Αυτά που νοσταλγώ από την Ελλάδα, όταν εργάζομαι μακριά, είναι η οικογένεια μου, ο ήλιος και οι φίλοι μου! Αλλά πια λείπω πολύ προγραμματισμένα λόγω του παιδιού μου, από το οποίο δεν θέλω να λείπω πολύ.

Το μουσικό πείραμα με τίτλο “Ένα διαφορετικό χειμωνιάτικο ταξίδι” που θα επιχειρήσουμε στη Στέγη είναι συναρπαστικό από πολλές πλευρές. Η μουσική και των τριών συνθετών (Νίκος Ξυδάκης, Δημήτρης Παπαδημητρίου, Τάσος Ρωσόπουλος) είναι υπέροχη. Γνωρίζοντας τα ποιήματα στα γερμανικά, μου έκανε ήδη μεγάλη εντύπωση το πόσο διαφορετική αίσθηση αφήνει το ίδιο ποίημα στην γλώσσα μας. Και έπειτα σε πόσο διαφορετικό δρόμο οδηγεί η ίδια η ελληνική γλώσσα (παρόλο που το νόημα είναι το ίδιο) στην μουσική σύνθεση, σε σχέση με τον κύκλο του Σούμπερτ. Θεωρώ εξαιρετικό το αποτέλεσμα από όλες τις πλευρές, ενώ θεωρώ πολύ σημαντικό ότι δίνεται αφορμή να γραφτούν καινούργια τραγούδια για φωνή και πιάνο και μάλιστα τόσο ποιοτικά!

Φυσικά και υπάρχουν όρια διαφοροποίησης των ειδών στο τραγούδι. Και όχι μόνο στο τραγούδι, αλλά και γενικότερα στην μουσική. Κάθε είδος μουσικής έχει τους κανόνες του, τον κώδικά του και στο στυλ που πρέπει να ακολουθήσεις. Και στο τραγούδι ισχύει το ίδιο. Αλλιώς θα τραγουδήσεις Μότσαρτ, αλλιώς ιταλική μουσική, αλλιώς ελληνική μουσική, αλλιώς παραδοσιακά, αλλιώς το μιούζικαλ. Η βάση της τεχνικής είναι ίδια, αλλά απο εκεί και πέρα μπορείς να αλλάξεις πολλά πράγματα.

Aυτό που θα προσπαθήσω να περάσω στο κοινό, μέσα από την παράσταση, είναι η ομορφιά και η εσωτερικότητα των ποιημάτων, μέσα από την υπέροχη μουσική του Νίκου Ξυδάκη και του Δημήτρη Παπαδημητρίου. Δυστυχώς στα τραγούδια του Τάσου Ρωσόπουλου δεν συμμετέχω. Στόχος μου είναι πάντα να αγγίζω το κοινό και να υπηρετώ το όραμα των συνθετών. Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που εμπνευσμένοι δημιουργοί μου εμπιστεύονται τα έργα τους.

Μέσα στα επόμενα σχέδια μου είναι συναυλίες στην Γερμανία με την ορχήστρα New Dutch Academy, τουρνέ στην Ολλανδία με την όπερα Siroe του J. A. Hasse, με την Nederlandse Reisopera, συναυλίες με τον Μάριο Φραγκούλη τα Χριστούγεννα στο Μέγαρο Μουσικής και πολλά άλλα που δεν μπορώ να ανακοινώσω ακόμα.