Το σπίτι του ληστή ή οι δράκοι με τις μακριές ουρές είναι ένα σπονδυλωτό έργο, που αποτελεί δραματοποιημένη μεταφορά της ομότιτλης ποιητικής συλλογής της Θεώνης Δέδε. Παρακολουθούμε τον περίπατο δύο γυναικών σε ένα πάρκο, που λαμβάνει χώρα υπό την αόρατη καθοδήγηση του Χρόνου-Ληστή. Οι ιστορίες που διαδραματίζονται, μια σειρά αποχωρισμών, αποχαιρετισμών και απωλειών, γίνονται αφορμή για να αναδυθούν βαθιές υπαρξιακές φοβίες και ανησυχίες του ανθρώπου.
Πώς επεξεργάζεται κανείς το πένθος ώστε αυτό να μην γίνει αποτρόπαιο δαιμονικό φάντασμα; Πώς είναι δυνατόν να νοηθεί και να χαρακτηριστεί το γεγονός του πόνου; Για να απαντήσει στα ερωτήματα αυτά, η Θεώνη Δέδε καταφεύγει στον παρηγορητικό λόγο των παραμυθιών. Τα παραμύθια όμως είναι για όσους ακούν και βλέπουν όσα οι άλλοι αγνοούν. Και η Χριστίνα Χριστοφή αφουγκράστηκε την ομορφιά και τη σοφία τους και τη μεταμόρφωσε σε μια σκηνική παρουσία μαγική, που κατορθώνει να αιχμαλωτίσει τις αισθήσεις και το μυαλό μας.
