Η Οινοποιία Παπαντώνη “σερβίρει” κρασιά που αφηγούνται ιστορίες!

Η εταιρεία Παπαντώνη ιδρύθηκε επισήμως το 1992 από τα αδέρφια Αντώνη και Κάλλη Παπαντώνη. Τα αμπέλια ανήκουν στην αμπελοοινική ζώνη της Νεμέας και αγοράστηκαν από τον Αντώνη Παπαντώνη πολύ νωρίτερα, το 1979. Τότε ένιωσε ότι η φύση και η καλλιέργεια αμπελιών προς οινοποίηση μπορούσε να τον γεμίσει πολύ περισσότερο από ό,τι η ζωή στη μεγαλούπολη. Μετά από εμπειρία παραπάνω των δέκα ετών στην αμπελουργία και την πειραματικη οινοποίηση, και καταλαβαίνοντας το πώς λειτουργεί η αγορά, αποφάσισε να ενώσει τις δυνάμεις του με την αδερφή του, Κάλλη, και τις μοναδικές ικανότητές της στο marketing, ώστε να δημιουργήσουν τις δικές τους ετικέτες, και να προωθήσουν τα κρασιά τους.

Μετά το αρχικό βαθυκόκκινο ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ (που σημαίνει «τίποτε σε υπερβολή») το 2005, ήρθε το ντελικάτο λευκό Ροδίτης-Chardonnay ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ (που σημαίνει ότι η αποφυγή των ακροτήτων και των υπερβολών είναι η καλύτερη στάση). Το 2002 το οινοποιείο ήταν το πρώτο που έφτιαξε γλυκό κρασί από την ποικιλία Αγιωργήτικο. Ονομάστηκε ΛΥΣΙΜΕΛΗΣ: το κρασί που «λύει τα μέλη» του σώματος με την γλυκύτητα και τον ηδονισμό του.

Από το 1993, η παραγωγή της οινοποιίας αυξάνεται σταθερά από τις 2.500 φιάλες σε πάνω από 50.000 το 1999, και διατηρείται σε αυτόν τον αριθμό. Ολοκληρώνοντας την υψηλής ποιότητας διαδικασία οινοποίησης, την τακτική ανανέωση των από γαλλικών δρύινων βαρελιών και τον άψογο κλιματικό έλεγχο των κελαριών, η εταιρεία πιστοποιείται για την εφαρμογή των προτύπων ISO-9002 και HACCP από τον Μάρτιο του 2001. Μετά την αποχώρηση της Κάλλης Παπαντώνη στα τέλη του 2008, ο Αντώνης Παπαντώνης γίνεται κύριος και γενικός διευθυντής της εταιρείας.

ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ

Φτιαγμένο από 100% Αγιωργήτικο σταφύλι, το ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ έχει καθαρό, βαθυκόκκινο χρώμα, χαρακτηριστικό μιας από τις πιο σπουδαιότερες ελληνικές ερυθρές ποικιλίες. Έχει βελούδινη, απαλά στρόγγυλη γεύση, με φρουτώδη αρώματα και μακρά επίγευση στον ουρανίσκο. Το μπουκέτο των αρωμάτων του έχει πινελιές πιπεριών και ξηρών καρπών, που αναμειγνύονται τέλεια με το κύριο άρωμα του Αγιωργήτικου, φράουλας και βατόμουρου. Σερβίρεται στους 16°-18°C συνοδεύοντας άψογα κόκκινα κρέατα, ζυμαρικά, κίτρινα τυριά και φαγητά κατσαρόλας.

Το όνομα του κρασιού αυτού επιλέχθηκε από το γνωστό αρχαίο ελληνικό ρητό στο Μαντείο των Δελφών και σημαίνει «τίποτε σε υπερβολή». Προέρχεται από το αριθμητικό «Μηδέν» (=μηδέ εν, ούτε ένα, απόλυτη ανυπαρξία) και από το επίρρημα «Άγαν» (=υπέρ το μέτρο, υπερβολικά). Το Μηδέν Άγαν και το Γνώθι Σαυτόν(=γνώρισε τον εαυτό σου), ήταν οι δύο ρητές εντολές που ήταν σκαλισμένες στους τοίχους του Ιερού Ναού του Απόλλωνα στο Μαντείο των Δελφών, και αποτελούσαν τις δύο θεμελιώδεις αρχές του αρχαίου ελληνικού πνεύματος.

ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ

H Οινοποιεία Παπαντώνη παρουσιάζει το 2005 ένα λευκό ξηρό οίνο με το όνομα ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ. Παράγεται από τον συνδυασμό του τοπικού Ροδίτη (65%) και του κοσμοπολίτικου Chardonnay (35%), όλα από το Μαλανδρένι Αργολίδας. Πρόκειται για έναν Πελοποννησιακό λευκό Τοπικό Οίνο. Έχει απαλά χρώματα λεμονιού με πράσινες ανταύγειες. Στην μύτη έρχονται αρώματα άνοιξης, ώριμου γκρέιπ-φρουτ, γλυκολέμονου, αχλαδιού και ροδάκινου. Τέλος, το γεμάτο σώμα του κυριαρχείται από μια φρέσκια οξύτητα που εκπλήσσει τον ουρανίσκο αφήνοντας μια μακρά και ευχάριστη επίγευση. Σερβίρεται ιδανικά στους 9°-11°C, συνοδεύοντας θαλασσινά και λευκά κρέατα.

Το όνομα του ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ, προτείνει την αποφυγή των ακροτήτων και υπερβολών ως την ορθότερη στάση στη ζωή του ανθρώπου. Η ρήση «μέτρον άριστον» (γνωστή και ως «παν μέτρον άριστον») αποδίδεται στον Κλεόβουλο τον Ρόδιο, έναν από τους επτά σοφούς της Ελλάδας. Είναι ισοδύναμο με το «μηδέν άγαν» (τίποτε σε υπερβολή) που είναι λαξευμένο στην είσοδο του ναού του Απόλλωνα στους Δελφούς.

ΛΥΣΙΜΕΛΗΣ

Από το 2003, το οινοποιείο παράγει ανάλογα με την σοδειά, ένα νέο προϊόν που ονομάζεται ΛΥΣΙΜΕΛΗΣ. Πρόκειται για έναν ερυθρό, γλυκύ οίνο αποκλειστικά φτιαγμένο από Αγιωργήτικο σταφύλι. Προσφέρεται ως απεριτίφ, ελαφρώς παγωμένο, αλλά μπορεί να συνοδεύσει και το επιδόρπιο σε θερμοκρασία δωματίου.

Το όνομα ΛΥΣΙΜΕΛΗΣ προέρχεται από τις λέξεις «λύω» (=λύνω, χαλαρώνω) και «μέλος» (=τα μέλη του ανθρωπίνου σώματος). Το συναντάμε σαν επίθετο του κρασιού στην ποίηση του Ηδύλου (3ος π.Χ. αι.): «Λυσιμελής Βάκχος». Το κρασί αυτό ηρεμεί και χαλαρώνει τους μύες του σώματος με την γλυκήτητα και τον ηδονισμό του.