Χωρίς διέξοδο

Ο Κέισι και η Τζούλιετ είναι δύο νεαροί Αμερικάνοι που ταξιδεύουν με ένα σακίδιο για να γνωρίσουν την Ευρώπη. Oταν η Τζούλιετ ανακαλύπτει ότι πάσχει από μια σπάνια θανατηφόρα ασθένεια ο Κέισι αποφασίζει να ληστέψει έναν Γερμανό γκάγκστερ προκειμένου να πληρώσει την θεραπεία της αγαπημένης του.

Ο έρωτας που νικά τα πάντα είναι το επιμύθιο μιας ταινίας που από την αρχή μέχρι το τέλος δεν μπορεί να σταθεί πειστικά απέναντι στους νόμους της λογικής. Ειδικά από τη στιγμή που ο ήρωας αναλαμβάνει να κάνει τη βρωμοδουλειά (φυσικά έχει να κάνει με κλοπή αυτοκινήτων) για χάρη της αγαπημένης του, ακόμη και οι παραδοσιακοί ρομαντικοί θα αρχίσουν να νιώθουν φαγούρα.

Η αλήθεια είναι ότι το φιλμ είναι καλοσκηνοθετημένο θυμίζοντας ένα υβρίδιο των «Μαχητών των δρόμων» με τις θεαματικές τετράτροχες σεκάνς και τουριστικής περιήγησης στα φυσικά σκηνικά της Γερμανίας. Μάλιστα για την εμπορική επιτυχία του πρότζεκτ έχουν επιστρατευτεί μια χούφτα πρωτοκλασάτων νέων και παλιών ηθοποιών. Όλοι τους έχουν πολλά οσκαρικά γαλόνια στη στολή τους – κι αν τον Χόπκινς τον έχουμε συνηθίσει σε αμέτρητα παρόμοια ατοπήματα, η παρουσία του Κίνγκσλεϊ σε αυτό το φιλμ προκαλεί μόνο θλίψη – όμως αδυνατούν όπως είναι λογικό να δώσουν ρυθμό και χρώμα σε τούτη την προκάτ και επίπεδη πλοκή που ξετυλίγεται από μονοδιάστατους χαρακτήρες σε ανηφορικούς δύσβατους δρόμους.

Κωνσταντίνος Καϊμάκης