Στον πλανήτη Κιτσοπούλου, η αρχαία τραγωδία συναντά ευθαρσώς την κωμωδία και ο σοφόκλειος μύθος στιγμές ενός σατιρικού και απελπισμένου «εδώ και τώρα».
Η Αντιγόνη του Σοφοκλή με τα χαρακτηριστικά μιας κωμωδίας. Γίνεται; Αν φανταζόμασταν κάποιον να επιχειρεί να «αναποδογυρίσει» την αρχαία τραγωδία, αυτή θα ήταν η Λένα Κιτσοπούλου, η αντι-περσόνα του ελληνικού θεάτρου. Και, πράγματι, το τολμά στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
Καλώντας στη σκηνή μια ομάδα ανθρώπων που παραπέμπουν σε Χορό αρχαίας τραγωδίας, η συγγραφέας και σκηνοθέτρια δοκιμάζει να εμβολίσει το σοφόκλειο μύθο με στιγμές ενός σατιρικού και απελπισμένου «εδώ και τώρα». Με τη βαθιά πεποίθηση ότι το αρχαίο δράμα μάς εμπεριέχει, αφού «όποιον χώρο κι αν επιλέξει κανείς να αναλύσει από τη σύγχρονη πραγματικότητα, θα πέσει αναπόφευκτα πάνω στις αρχαίες τραγωδίες», η Λένα Κιτσοπούλου αναγνωρίζει στα πρόσωπα των ηρώων της Αντιγόνες, Κρέοντες και Αίμονες, που μοιράζονται κοινές φοβίες και αγωνίες του αφόρητα μοναχικού μας σύμπαντος.
Κρατώντας άρρηκτο το νήμα των μέχρι σήμερα έργων και σκηνοθεσιών της, η Λένα Κιτσοπούλου επιμένει να έλκεται από τα μοτίβα της ανθρώπινης τρέλας και μοναξιάς, θεωρώντας πως «δεν έχει τίποτε άλλο ο άνθρωπος. Όλα τα άλλα είναι ψέματα».
Στον πλανήτη Κιτσοπούλου, ωστόσο, κάτω από την υπαρξιακή απελπισία κουρνιάζει η κωμωδία – και το ανάποδο. Οδηγούμενη από μια ανάγκη αυτοσαρκασμού και διαστρεβλωμένης αντιμετώπισης της πραγματικότητας, αναζητά στην κωμωδία «ένα ίχνος αλήθειας». «Δεν την προσπαθώ την κωμωδία» λέει. «Είναι μια μορφή απόγνωσης και μη ενοχής για την ευτελή πλευρά του εαυτού μου.»
ΠΑΡΑΛΛΗΛH ΔΡΑΣH
Τετάρτη 20 Δεκεμβρίου
Μετά την παράσταση, συζήτηση του κοινού με τη Λένα Κιτσοπούλου
Συντονισμός: Γρηγόρης Ιωαννίδης, κριτικός θεάτρου
