Νήμα

Το νήμα που συνδέει τους κόσμους των δύο πρωταγωνιστών, Νίκη και Λευτέρη, είναι η μνήμη, η βία και μία μάχιμη ελπίδα. Η αφοσίωση της Νίκης στην αντίσταση προδίδει την αδυναμία της να ανταποκριθεί ως μητέρα. Ο Λευτέρης, γιος της Νίκης, κληρονομεί ένα παρελθόν που ο ίδιος πότε του δεν ονειρεύτηκε. Μέχρι που μια μέρα, το νήμα που τους συνδέει, ένας αόρατος ψυχολογικός ομφάλιος λώρος, κόβεται.

Μια υπέρ το δέον εγκεφαλική ταινία που πάντως έχει και ειδική αξία («διαβάζεται» τόσο ως πολιτική ταινία όσο κι ως ένα ψυχολογικό θρίλερ ή ένα οικογενειακό δράμα) αλλά και ενδιαφέρον για τον θεατή που επιδιώκει να δει κάτι διαφορετικό στον κινηματογράφο. Ο ακραίος φορμαλισμός και η πειραματική γραφή της προφανώς και δεν απευθύνονται στο πλατύ κοινό αλλά διαθέτει τολμηρές ιδέες, πολιτικό status (η ταινία ξεκινά με εικόνες βασανιστηρίων της Νίκης, πνιγμένες από το κόκκινο του αίματος, στην χουντική Αθήνα του 1972) και μια αδιόρατη τρυφερότητα πίσω από τις σκληρές επώδυνες εικόνες της.

Πάνω από όλα όμως διαθέτει τη θαραλλέα ερμηνεία της Κόκκαλη που βραβεύτηκε ως η καλύτερη γυναικεία ερμηνεία της περυσινής χρονιάς από την την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου.

Κωνσταντίνος Καϊμάκης