Η πολυτάραχη ζωή της διάσημης μεξικανής ζωγράφου, ξεδιπλώνεται σταδιακά από τη γέννηση μέχρι τον θάνατο της, αποκαλύπτοντας την ανθρώπινη και καλλιτεχνική φύση της Φρίντα Κάλο, όπως αυτές έγιναν γνωστές μέσα από τα γράμματα, το ημερολόγιο και τους πίνακες της.
Ένα άτομο επί σκηνής, η Έλλη Χρονιάρη, μεταμορφώνεται στην ίδια τη Φρίντα Κάλο, αλλά και σε οχτώ διαφορετικά πρόσωπα που έπαιξαν μικρό ή μεγάλο ρόλο στη ζωή της διάσημης ζωγράφου. Μια γειτόνισσα, μια μητέρα, μια αδελφή, ένας αγαπημένος, ένας τελωνειακός, μια φίλη, ένας μαθητής, μια νοσοκόμα.
Η παράσταση, με τη σκηνοθετική καθοδήγηση της Έλενας Βισερή και του Πέτρου Παπαζήση, έχει τροποποιηθεί σύμφωνα με το νέο της σπίτι, το Cabaret Voltaire, όπου η Φρίντα (Έλλη Χρονιάρη) κινείται στη σκηνή, αλλά και ανάμεσα στους θεατές, μυώντας τους στον ιδιαίτερο πολιτισμό του Μεξικό και την ταραγμένη ζωή της Φρίντα, η οποία αντιμέτωπη με το σώμα της, την κοινωνία και την εποχή, μετέτρεψε τον θάνατο από απειλή σε κίνητρο. Προσπέρασε τα εμπόδια που της έβαζαν η φύση και η κοινωνία, επιλέγοντας τη ζωή ως μόνη λύση.
Σκηνοθετικό σημείωμα
Η απόδοση της ζωής μιας τόσο ενδιαφέρουσας και αεικίνητης γυναίκας ήταν μεγάλη πρόκληση. Πόσω μάλλον η προσέγγιση της αίσθησης, καθώς του χρόνου και του τόπου, μέσα στον οποίο διαμορφώθηκε και κινήθηκε η Κάλο: το Μεξικό του πρώτου μισού του 20ου αιώνα.
Η έρευνα στηρίχθηκε στη μελέτη της εποχής, των έργων και του ημερολογίου της. Σε βιογραφίες, γράμματα, φωτογραφίες και βίντεο. Η παράσταση και το κείμενο διαμορφώθηκαν με κύριο άξονα τη Φρίντα ως άνθρωπο. Με τη φωνή της ίδιας, αλλά και των υπόλοιπων – εννιά – προσώπων, δημιουργείται ένας ολόκληρος κόσμος, σκιαγραφείται μια εποχή και χτίζεται ολόκληρο το πλαίσιο, μέσα στο οποίο υπάρχει η Φρίντα. Μέσα ή έξω. Ένα συνεχές παιχνίδι ανάμεσα στην ιδιωτική και τη δημόσια εικόνα. Ένας διάλογος του ατόμου με τον εαυτό του, με την κοινωνία που ζει, με τον κόσμο και με την ίδια τη ζωή.
