Τα θέατρα κάνουν ταμείο: Πως διαμορφώνεται η κίνηση μέχρι τώρα

Ανοδική – έστω και οριακά στις περισσότερες περιπτώσεις – καταγράφεται μέχρι στιγμής η κίνηση στα θέατρα της πόλης. Την διάχυτη ανησυχία και τον προβληματισμό που είχε επικρατήσει καθόλη τη διάρκεια της περασμένης χειμερινής όσο και της καλοκαιρινής περιόδου φαίνεται πως διαδέχεται μια συγκρατημένη αισιοδοξία ότι η τρέχουσα σεζόν θα κυλήσει με καλύτερες προϋποθέσεις.

Με συμπληρωμένο το πρώτο τρίμηνο της περιόδου 2017 – 2018 και μετά το πέρας των γιορτών – οπότε η θεατρική αγορά τονώνεται σταθερά – τα δείγματα είναι ενθαρρυντικά. Η έναρξη της αθηναϊκής σεζόν ήταν ικανοποιητική και παρά τo μερικό “πάγωμα” στα μέσα Νοεμβρίου το εορταστικό δεκαπενθήμερο κινήθηκε διορθωτικά με αυξημένη την κίνηση στο ταμείο.

Οι διαπιστώσεις αυτές όπως τις μεταφέρουν παραγωγοί, επιχειρηματίες και θεατρώνες έρχονται να επιβεβαιωθούν και από τα στατιστικά στοιχεία της Viva, της μεγαλύτερης πλατφόρμας στην on line πώληση εισιτηρίων θεαμάτων τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Σύμφωνα με αυτά, η αύξηση στις ηλεκτρονικές πωλήσεις εισιτηρίων για το τελευταίο τρίμηνο του 2017 (και το πρώτο της τρέχουσας σεζόν) φτάνει το 20% σε σχέση με πέρυσι την ίδια περίοδο. Με δεδομένο δε, πως το 90% των αθηναϊκών θεάτρων συνεργάζεται με την πλατφόρμα του Viva και πως οι αγορές εισιτηρίων από το ταμείο του εκάστοτε θεάτρου μειώνονται κάθε χρόνο (το 2017 μόνο το 3% των θεατών απευθύνθηκε στον γκισέ των θεάτρων για να προμηθετεί τα εισιτήρια του και 8% αντίστοιχα το 2016) έναντι των ηλεκτρονικών που αυξάνονται θεαματικά, τα στοιχεία είναι ασφαλή ώστε να δώσουν μια ολοκληρωμένη εικόνα για την επικρατούσα κατάσταση.

Το Viva δε, μας δίνει και μια γενικότερη αύξηση στην κίνηση των θεαμάτων συνολικά (εκτός δηλαδή από τα θέατρα στη συναυλιακή και κινηματογραφική κίνηση) η οποία αγγίζει το 25%.

_{«Στέλλα κοιμήσου» στο Εθνικό θέατρο.}

Το ίδιο σήμα εκπέμπει και η πρώτη κρατική σκηνή της χώρας, το Εθνικό θέατρο που, για την ώρα, καταγράφει άνοδο της τάξεως του 10% στην προσέλευση των θεατών και 20% στον τζίρο – γεγονός που κυρίως αποδίδεται στην έναρξη των παραστάσεων ένα, περίπου μήνα, νωρίτερα. Πρωταθλήτρια της σεζόν και αυτή τη φορά εντός του Εθνικού χρίζεται η παράσταση του Γιάννη Οικονομίδη,  «Στέλλα κοιμήσου» με 100% πληρότητα – το μοναδικό, προς το παρόν, sold out του θεάτρου μαζί με την παιδική παραγωγή της «Μόμο».

Στο ελεύθερο θέατρο και στην κορυφή των απόλυτων sold out της Αθήνας βρίσκεται σταθερά «Ο Φάρος» του θεάτρου Αθηνών σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη ενώ εξαιρετική πορεία έχει «Το τίμημα» σε σκηνοθεσία Ιωάννας Μιχαλακοπούλου που ανεβαίνει στο θέατρο Ιλίσια. Στην κλίμακα του μεγάλου θεάματος επικρατεί η «Μαντάμ Σουσού» του Παλλάς σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα – επιβεβαιώνοντας την ανθεκτικότητα των μεγάλων παραγωγών στην περίοδο της κρίσης παρά το “τσουχτερό” αντίτιμο (στην περίπτωση της «Σουσούς» τα εισιτήρια κοστίζουν έως και 80 ευρώ) ενώ περίφημα τα πηγαίνουν και «Οι γοργόνες και μάγκες» που ανεβαίνουν στο θέατρο Broadway έχοντας κόψει μέσα σε διάστημα δύο μήνών 40.000 εισιτήρια. «Η επιτυχία ή όχι δεν είναι μόνο ζήτημα μιας καλύτερης ή μιας χειρότερης σεζόν· είναι και ζήτημα έργου» παρατηρεί ο Κάρολος Παυλάκης, ο επιχειρηματίας των «Αθηνών», και των επίσης κεντρικότατων σκηνών του «Βρετάνια» και του «Μουσούρη» – όπου φέτος επέλεξε να επαναλάβει τον παλαιότερο θρίαμβο της κωμωδίας «Ψέμα στο ψέμα» με τον Πέτρο Φιλιππίδη και τον Παύλο Χαϊκάλη εξασφαλίζοντας και πάλι πληρότητες της τάξεως του 98%.

_{«Φάρος» στο θέατρο Αθηνών.} 

Βεβαίως, σε μια εποχή που, εν πολλοίς, ορίζεται από την οικονομική δυσπραγία τίποτα δεν μοιάζει να είναι απόλυτο. Κρούσματα αιφνίδιων διακοπών παραστάσεων με χαρακτηριστικότερη αυτή των «Ιδιωτικών ζωών» στο «Γκλόρια» σε σκηνοθεσία Αλέξη Ρίγλη στιγμάτισαν τη σεζόν από το ξεκίνημα της· μια παραγωγή που δεν κατάφερε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις μιας σκηνής με χωρητικότητα 400 θέσεων.

Μόνο ως θετική εξέλιξη μπορεί να εκλάβει τη σταθερή προσέλευση στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, ο διευθυντής του, Μίλτος Σωτηριάδης που βλέπει το κοινό της σκηνής του Φιξ να μην παρουσιάζει σημαντικές αυξομοιώσεις τα τελευταία χρόνια. Η μέση πληρότητα και φέτος (συμψηφίζοντας την προσέλευση στην κεντρική σκηνή και τις δύο μικρότερες) φτάνει το 80% ενώ υψηλότερη είναι η πληρότητα του «Κιβωτός» (επιχειρηματικού ενδιαφέροντος του ίδιου θεάτρου) όπου μετακόμισε η περσινή επιτυχία «Πέτρες στις Τσέπες του» – δίνοντας μάλιστα credit και στην περίοδο της φθηνής προπώλησης που έχει καθιερώσει το θέατρο. «Εκτός από βοηθητική, η περίοδος της προπώλησης είναι ενδεικτική και για το πως θα συνεχιστεί η πορεία μιας παράστασης σε επίπεδο προσέλευσης μέσα στη χρονιά» σημειώνει· κάτι που επιβεβαιώνεται και φέτος.

_{«Ο Γλάρος» στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.} 

Στην επικράτεια του Πειραιά, το Δημοτικό Θέατρο έκανε εντυπωσιακή έναρξη των φετινών δραστηριοτήτων του αφού σε διάστημα δύο μηνών, ο τσεχοφικός «Γλάρος» σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά κέρδισε το ενδιαφέρον 23.000 και πλέον θεατών. Μια προσπάθεια συνάντησης με το κοινό που, όπως επιβεβαιώνει ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Νίκος Διαμαντής, κλιμακώνεται ανοδικά. «Αν μας δείχνουν κάτι οι αριθμοί είναι πως ο κόσμος ακολουθεί την αγωνία των πραγμάτων γι’ αυτό και βλέπει θέατρο. Πέραν όμως των αριθμών και του τι “καταλανώνει” ο θεατής ας δούμε την πιο μεγάλη εικόνα: Το γιατί το “καταναλώνει”. Σε μια εποχή που ο κόσμος παλεύει με την απελπισία εξαιτίας των δύσκολων οικονομικών συνθηκών, αισθάνομαι πως κυρίως το θέατρο, ανάμεσα στις τέχνες, έχει αναλάβει την επιστροφή μας στην ουσία. Και αυτό, εκτός από την εισπρακτική επιτυχία πρέπει να μας αφορά περισσότερο ως καλλιτέχνες, γιατί το θέατρο μπορεί σαν τείχος να συγκρατήσει τους ανθρώπους από την πτώση».