Χώρος ονείρου ή εφιάλτη, εικόνα παρακμής ή διέξοδος, τόπος αμφισβήτησης ή διασκέδασης, το Cabaret θα μείνει ριζωμένο για πάντα στη μνήμη των θεατών.
Βερολίνο, 1930. Στη σκιά του ναζισμού ένα υπόγειο Καμπαρέ κινείται στους ρυθμούς της νύχτας. Όλα τα πρόσωπα του έργου ζουν την προσωπική τους ιστορία, συνδεδεμένη με την ιστορία της εποχής. Στο κέντρο της πλοκής, η ιστορία της νεαρής performer Σάλι Μπόουλς, που εμπλέκεται συναισθηματικά μ’ έναν Αμερικανό συγγραφέα, τον Κλίφορντ Μπράντσο.
Σε παράλληλο επίπεδο κινείται η σχέση ενός ζευγαριού, της Φροιλάιν Σνάιντερ με τον Χερ Σουλτζ. Πάνω σε όλους αυτούς και στην ιστορία της εποχής που σηματοδοτεί την παρακμή της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης πέφτει η σχολιαστική ματιά του Κομπέρ, ενός πληθωρικού παρουσιαστή με σαρδόνιο χιούμορ.
Το Cabaret, κρύβει πίσω του μια μεγάλη και θρυλική ιστορία, μ’ ένα βάθος μύθου. Ένα σπουδαίο κείμενο με πολιτική βάση, που μιλάει για τη Γερμανία του ’30, για την κρίση εκείνης της εποχής, που αντιστοιχεί όμως σε πολύ μεγάλο βαθμό, με αυτό που ζούμε σήμερα, καθιστώντας το ίδιο το έργο πιο επίκαιρο από ποτέ.
Το μιούζικαλ ανέβηκε για πρώτη φορά στο Broadway το 1966, από ένα δίδυμο, τον John Kander και τον Fred Ebb, δημιουργών μεγάλων επιτυχιών όπως το μιούζικαλ Chicago ή και αυτόνομων επτυχιών όπως το πασίγνωστο τραγούδι “Νew York, New York”.
Η κινηματογραφική μεταφορά του Cabaret από τον Μπομπ Φος το 1972, με τη Λάιζα Μινέλλι στον πρωταγωνιστικό ρόλο, απέσπασε 8 χρυσά αγαλματίδια κι έκανε το μιούζικαλ πασίγνωστο σε όλο τον κόσμο.
Το χαρακτηριστικό του από μουσικής άποψης, είναι ότι διαχωρίζει δυο είδη τραγουδιών: Από την μια ειναι τα τραγούδια που ακούγονται ως show μέσα στο Cabaret και από την άλλη τα τραγούδια που αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της εξέλιξης του έργου. Ο διαχωρισμός αυτών των δύο ήταν λοιπόν, απαραίτητος, για να προκύψει ένα αποτέλεσμα σαν αυτό που θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε στη σκηνή του Παλλάς.
25 ηθοποιοί και 10 μουσικοί, πλαισιωμένοι από ένα υπέροχο ensemble, δούλεψαν πάνω στις σκηνοθετικές υποδείξεις του Σωτήρη Χατζάκη και συμβάλλουν ο καθένας με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο. Με όχημα το κείμενο του Cabaret, έρχονται να μιλήσουν για εκείνη την εποχή θίγοντας παράλληλα θέματα που αφορούν το τώρα.
«Το έργο έχει μια πολιτική βάση σπαρακτικά αντίστοιχη με το σήμερα, την εποχή των μνημονίων. Ωσόσο εμείς εδώ, δεν θα κάνουμε πολιτικό δοκίμιο. Θα κάνουμε ένα λαμπερό, ερωτικό, σαγηνευτικό και αινιγματικό καμπαρέ!», δηλώνει ο σκηνοθέτης κ. Χατζάκης, ο οποίος μάλιστα, αφιερώνει την παράσταση σε όλους τους συναδέλφους εκείνους που ανέβασαν το έργο στο παρελθόν και πέρασαν από τα ίδια μονοπάτια επί σκηνής, αντιμετωπίζοντας αντίστοιχα προβλήματα με το σήμερα.
Τον εμβληματικό ρόλο του Κομπέρ αναλαμβάνει ο Τάκης Ζαχαράτος. Οπως μας αποκάλυψε ο συγκεκριμένος ρόλος του είχε προταθεί άλλες δύο φορές στο παρελθόν αλλά «μάλλον τώρα ήταν γραφτό». Μάλιστα, αφιερώνει την παράσταση στην Αλίκη Βουγιουκλάκη, που κάποτε του είχε πει ότι θα τον ήθελε συμπρωταγωνιστή στο ρόλο του Κομπέρ! Δεν κρύβει ότι το άγχος του είναι μεγάλο καθώς αναλαμβάνει έναν οσκαρικό ρόλο, που έχουν ερμηνεύσει κορυφαίοι ηθοποιοί στο παρελθόν.
Η Τάμτα, όπως δεν την έχουμε ξαναδεί θα βρεθεί στη σκηνή, σ’ έναν ρόλο «πραγματική αποκάλυψη» – όπως τον χαρακτηρίζουν οι συντελεστές της παράστασης – αυτόν της Σάλι Μπόουλς. «Ένας δύσκολος ρόλος – πρόκληση, που σε κάνει να νιώθεις φόβο, ωστόσο είναι ένας δημιουργικός φόβος!», δηλώνει η ίδια.
Την τριάδα των πρωταγωνιστών συμπληρώνει ο Τάσος Νούσιας, που για πρώτη φορά συμμετέχει σε μιούζικαλ. «Είναι χαρά μου να δουλεύω μ’ ένα τέτοιο ετερόκλητο σχήμα, που ο καθένας έρχεται απο μια δική του διαδρομή, είναι ο καλύτερος στην δική του διαδρομή ».
Ο Βασίλης Μπισμπίκης θα βρεθεί στη σκηνή, στο ρόλο του γερμανού ιδεολόγου και φασίστα, Ernst Ludwig. «Με το κείμενο αυτό, ως καλλιτέχνες θέλουμε να δηλώσουμε την ευαισθησία μας για όλο αυτό που συμβαίνει γύρω μας. Στόχος μας είναι η παράσταση να αφορά τον κόσμο και να είναι ωφέλιμη γι αυτόν».
Η Κατερίνα Διδασκάλου στο ρόλο της της Φροιλάιν Σνάιντερ, έναν ρόλο που η ίδια θεωρεί “δώρο”, μάς αποκαλυπτει ότι αισθάνεται σαν να ανεβαίνει για πρώτη φορά στη θεατρική σκηνή, με τον ίδιο ζήλο και την ίδια αγωνία να την διακατέχουν. Η Δήμητρα Λημνιού στον ρόλο της Fräulein Kost, μιας γυναίκας που σε μια ακραία πολιτική συνθήκη, αποφασίζει να κάνει ακραίες επιλογές…
Το καστ συμπληρώνει ο Ευθύμης Ζησάκης στον ρόλο του Κλίφορντ Μπράντσο, ο οποίος δηλώνει ευθέως πως η παράσταση πέρα από ένα προσωπικό στοίχημα για τον ίδιο, αφορά άμεσα όλους τους συνομήλικους του και όχι μόνο, καθώς αποτελεί μια παραβολή για τη σημερινή κατάσταση, για όλα αυτές τις δυσκολίες που αντιμετωπίζονται σήμερα.
Το κείμενο έχει μια εναλλαγή ισομετρημένη, έτσι ώστε να μην είναι αμιγώς μιούζικαλ, αλλά να έχει μια θεατρική οντότητα κι ένα υλικό βάρος, δραματουργικά. Όσον αφορά στο ιδεολογικό κομμάτι του έργου, η Ευρώπη σήμερα «βράζει», ξαναζεί το ίδιο πράγμα με τότε, μια πάλη πραγμάτων που δεν ξέρουμε πού και πώς θα καταλήξει.
Στις χορογραφίες ο Δημήτρης Παπάζογλου, με την 4η παραγωγή που χορογραφεί στο θέατρο Παλλάς. Ήταν ξανά να χορογραφήσει το Cabaret το 1978, – ιδέα τότε της Αλίκης Βουγιουκλάκη – και αυτή θα ήταν και η πρώτη του δουλειά. Τελικά αυτό δεν έγινε ποτέ, όμως ο χορογράφος σήμερα αισθάνεται ευλογημένος από μια συγκυρία πραγμάτων. Απευθυνόμενος στην Αλίκη Βουγιουκλάκη αναφέρει «Αλίκη μου, τελικά τό ‘κανα!».
Στόχος όλων των συντελεστών είναι να παρουσιαστεί ένα έργο με αρχή, μέση και τέλος, χωρίς λαϊκισμό, ένα πάντρεμα και μια διατήρηση της ισορροπίας ανάμεσα στην ιδιωτικότητα της πρόζας και την εξωστρέφεια της μουσικής.
“Μια ένωση δυνάμεων σε μια κοινή αισθητική, έρχεται για να μας… σαγηνεύσει στο Παλλάς”! Αναφερει χαρακτηριστικά ο Αλέξιος Πρίφτης, – που έχει αναλάβει την διεύθυνση της ορχήστρας και την ενορχήστρωση – δανειζόμενος έναν στίχο από το τραγούδι της Αφροδίτης Μάνου που λέει: «Είναι ένα Cabaret η ζωή, ελάτε στο Cabaret»! Ραντεβού, λοιπόν, στη σκηνή!
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σκηνοθεσία: Σωτήρης Χατζάκης
Χορογραφίες: Δημήτρης Παπάζογλου
Μετάφραση: Αντώνης Γαλέος
Στίχοι: Αφροδίτη Μάνου
Σκηνικά: Μανόλης Παντελιδάκης
Κοστούμια: Άγγελος Μέντης
Διεύθυνση Ορχήστρας – Ενορχήστρωση: Αλέξιος Πρίφτης
Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Δήμητρα Καρακωνσταντή
Πρωταγωνιστούν: Κατερίνα Διδασκάλου, Τάσος Νούσιας, Βασίλης Μπισμπίκης, Ευθύμης Ζησάκης, Δήμητρα Λημνιού. Μαζί τους οι, Γιάννης Αθητάκης, Δημήτρης Γαλάνης, Έλενα Μεντζέλου, Ελευθερία Παρασκευά και 13 ακόμα ηθοποιοί.
Συμμετέχει 10μελής ορχήστρα υπό την Διεύθυνση του Αλέξιου Πρίφτη
