Η Ειρήνη Σκυλακάκη πιστεύει ότι ευκαιρίες πάντα υπάρχουν. Και μπορεί να “πέσεις επάνω τους μια μέρα, τυχαία στο πάρκο”

Σωστά. Η Ειρήνη Σκυλακάκη φέρνει μαζί της αυτή την αύρα. Και τώρα που έχει ετοιμο το καινούργιο τρίτο της άλμπουμ η αύρα είναι πάλι εδώ. Ακόμη και στην πιο ονειρική τους «όψη» τα τραγούδια είναι στέρεα και συμπαγή, σε ένα πιο ηλεκτρονικό ύφος αυτή τη φορά, που όμως, αν ήταν οδοδείκτες πάλι θα εδειχναν σταθερά προς την προσωπικότητά της.

Την πρώτη φορά που την άκουσα, πάνε μερικά χρόνια – μου είχε κάνει εντύπωση η κομψότητα των τραγουδιών της που ταίριαζε με το ειδικό τους βάρος.

Εδώ και καιρό η Ειρήνη ζει στο Λονδίνο _γιατί; _ «γιατί είναι αυτή η πόλη κέντρο της μουσικής»- μου λέει στο τηλέφωνο.

Δίκιο έχει. Γιατί μπορεί κάπου στο δρόμο να πετύχεις τον Πολ Μακάρτνεϊ. Γιατί μπορεί να ψαχουλεύεις βινύλια και δίπλα σου να ψαχουλεύει βινύλια η Μπεθ Γκίμπονς, γιατί μπορεί να έχεις βγάλει βόλτα το σκυλάκι σου και από εκεί –το σύμπαν να σε στείλει κατεθείαν στο στούντιο να ηχογραφείς τα καινούργια σου τραγούδια, με έναν παραγωγό πολλών αστέρων.

Απίστευτο;
Και όμως έτσι έγινε. Μου αφηγείται την ιστορία από εκείνη την ημέρα που είχε βγάλει βόλτα το σκυλάκι στο πάρκο, όταν είδε μια άλλη γυναίκα εκεί κοντά να ψάχνει το δικό της που είχε χαθεί – «Αρχίσαμε να ψάχνουμε μαζί… και στην κουβέντα επάνω με ρώτησε με τι ασχολούμαι και εγώ της είπα ‘με μουσική’ και εκείνη τότε μου συστήθηκε- ήταν η Lola Marlin!»

Η Lola Marlin είναι στέλεχος της μουσικής βιομηχανίας, για εκείνη μάλιστα οι Shapeshifters είχαν γράψει το Lola’s Theme που ειχε πάει Νο1 στην Βρετανία το καλοκαίρι του 2004 και η ίδια Lola, δεκατρία χρόνια αργότερα,τώρα, άκουγε τα τραγούδια της Ειρήνης και γοητευόταν, τόσο ώστε να θελήσει να ασχοληθεί και την φέρει σε επαφή με τους κατάλληλους ανθρώπους. Ενας από αυτούς και ο Dαnton Supple, που έχει συνεργαστεί με Coldplay, αλλά και Πάτι Σμιθ, με Μόρισέι αλλά και με Suede και με πολλούς ακόμη και με τα μεγαλύτερα ονόματα της παραγωγής –βλέπε Φιλ Σπέκτορ, Στιβ Λίλιγουάιτ, Τρέβορ Χορν κα.

Η ιστορία μας όλο και δικαιώνει περισσότερο την Ειρήνη που επισημαίνει ότι το Λονδίνο είναι κέντρο της μουσικής. Αφού είναι. H λιακάδα που έχει η φωνή της Ειρήνης δίνει και μια ζεστασιά μεσογειακή.

Kαι κάπως έτσι- με τα τραγούδια που είχε η Ειρήνη, με την φόρα που πήραν τα πράγματα και με την ηχογράφηση να γίνεται ξεχωριστή και πολύτιμη εμπειρία, το Matterless πήρε σάρκα και οστά και βγαινει στον κόσμο. Τα καινούργια τραγούδια «ακούγονται» Skylakaki 100% και παίρνουν έξτρα αξία εκεί που η μουσική δεν χωρίζεται σε είδη και σε κατηγορίες και η ποπ έχει πολλά πρόσωπα.

Ήδη ετοιμάζεται για τις επόμενες εμφανίσεις της στο Λονδίνο ώσπου να επιστρέψει πάλι Αθήνα και να ξαναφυγει για Λονδίνο, ίσως για μια περιοδεία (στις 22/2 μαζί με την Κατερίνα Ντούσκα παίζουν στο Islington). Τη φαντάζομαι λοιπόν, σε κάποιο δισκάδικο, στο Σόχο ίσως, να ψάχνει στα βινύλια, να δοκιμάζει ήχους, να πειραματίζεται με τις μουσικές.

Δεν την φαντάζομαι και τόσο να… αγορεύει. Η Νομική (Νομική έχει σπουδάσει) έχασε, την κέρδισε η Μουσική. «Ήμουν στην Αγγλία και σπούδαζα, αλλά όλο και περισσότερο ένοιωθα ότι η μουσική ήταν που μ’ ενδιέφερε. ‘Ωσπου πήρα την απόφαση και έφερα τη μουσική μπροστά.»

Δεν είναι εύκολο όμως. Υπάρχουν ευκαιρίες στην Αγγλία, υπάρχουν και πολλοί καλοί μουσικοί έτοιμοι να τις αρπάξουν. «Όλα μπορεί να συμβούν. Ευκαιρίες έρχονται, αρκεί να είσαι ανοιχτός για πράγματα… και όλα είναι δυνατά». Όποιος έχει αμφιβολίες γι αυτό, ας διαβάσει πάλι την παράγραφο με το σκυλάκι.