Όλυμπος. 1925. Δύο αδελφοί ,αγανακτισμένοι από κάθε μορφή εξουσίας, ανεβαίνουν στο βουνό. Εκεί, αποκομμένοι από τον δυτικό πολιτισμό, επιστρέφουν σε άλλες «πρωτοιστορικές» μορφές κοινωνικής ύπαρξης. Αντιμετωπίζουν τους πάντες ως αντιπάλους: πρώτα από όλα το ίδιο το νεοελληνικό κράτος, που για αυτούς έχει χάσει κάθε διάσταση δικαιοσύνης , αφού υπερασπίζεται τους πλούσιους της εποχής που θεωρούνταν απογόνοι των κοτζαμπάσηδων. Η κρατική διαφθορά οδηγεί, όχι μόνο, στη μυθοποίηση των δύο αδελφών ληστών στα μάτια των τοπικών πληθυσμών, αλλά και στη μετατροπή τους σε λογοτεχνικούς ήρωες στα αστικά κέντρα. Από τη μία, εκτελούν φιλανθρωπικό έργο. Χτίζουν εκκλησίες. Συντηρούν χήρες και ορφανά. Από την άλλη, λειτουργούν ως τοπικές μαφίες, ζητώντας αντίτιμο για τις υπηρεσίες τους και απειλώντας με μαζικές ανθρωποκτονίες καθετί που στέκεται εμπόδιο στο δρόμο τους.
Στόχος της παράστασης είναι να προσεγγίσουμε αυτή την τόσο πλούσια πλευρά της Νεοελληνικής Ιστορίας και να διερευνήσουμε πώς αυτό το θησαυροφυλάκιο υλικών έχει καταλήξει να αποτελεί μια από τις πιο σκοτεινές περιόδους που η σύγχρονη σκέψη την προσεγγίζει στην καλύτερη περίπτωση μόνο βάσει στερεοτύπων. Μέλημά είναι να ανακαλύψουμε πώς μεγέθη και ιστορίες από το παρελθόν, μπορούν να μιλήσουν για σημερινές ευαισθησίες και να καθορίσουν τη σχέση μας με τον πολιτισμό.
