SKG Festival στο Gagarin: Η Θεσσαλονίκη παίζει μουσική. Στην Αθήνα.

Εκείνος, που «φυσούσε» και έφερνε με δύναμη και γέμιζε τους χώρους, Τρύπες και Ξύλινα Σπαθιά και άλλους πριν από αυτούς και δεν σταμάτησε ποτέ να «κατεβάζει» μουσικές και ανθρώπους της μουσικής και ωραίες στιγμές που περνάμε μαζί τους (εμείς εδώ στην Αθήνα).

 _{Μπάμπης Παπαδόπουλος} 

Τις προάλλες είδα τον Μπάμπη Παπαδόπουλο με ένα εξαιρετικό σύνολο μουσικών στον Φάρο – Ίδρυμα Νιάρχου- στο Φάληρο. Ένας κι ένας οι μουσικοί όλοι. Σε ένα “ακουστικό σετ” όπως σημείωνε το πρόγραμμα, αλλά αυτά που έπαιξαν οι άνθρωποι ήταν πολύ περισσότερα και απίθανα πράγματα- διαφορετικοί δρόμοι, με ανάσες από παντού, από Ανατολή, Δύση, απο κοντά μας, απο μακριά. Γεμάτη η αίθουσα, γοητευμένος ο κόσμος.

Ασταμάτητος, ανήσυχος, πολυδιάστατος ο Μπάμπης Παπαδόπουλος -σε λίγο θα… ξεχάσουμε ότι ήταν ο φοβερός και τρομερός κιθαρίστας των Τρυπών, με τόσα άλλα που έχει κάνει μετά, με τον Θανάση Παπακωνταντίνου, με τους Χειμερινούς με τον Μάλαμα, με τα δικά του σχήματα και πρότζεκτ, σαν «Ιντιάνα Τζόουνς» των ήχων. Κλασικό παράδειγμα, γι’ αυτά που θέλω να πω.

Πιάσε Αγγελάκα. Και όλα τα δημιουργικά που ακολούθησαν τα χρόνια με τις Τρύπες. Από την Αll together now με την μουσική/εκδοτική δραστηριότητα, ως τα Ησυχα Τραγούδια για Ανέμελα Λιβάδια, τις διαφορετικές προτάσεις του και ένα σταθερό σημείο επαφής που κρατάει με το κοινό, τους παλιούς που παρακολουθούν συνέχεια και τους καινούργιους που συναντάει στην πορεία. Πολύ σημαντικό σημείο της διαδρομής – Γιάννης Αγγελάκας & 100°C. Και το πεδίο έμπνευσης διευρύνεται συνεχώς.

_{Αlien Mustangs}

Οι Αlien Mustangs ενισχύουν την άποψη (υπάρχει η άποψη) ότι η Θεσσαλονίκη είναι άλλος πλανήτης. Το σημείο προσδιορισμού δεν είναι γεωγραφικό, είναι μουσικό, ειδικότερα ψυχεδελικό με αντήχηση από τα 60ς και μπόλικη ηλεκτρική παραμόρφωση που ποτέ δεν κάνει λάθος. Άκρως ενδιαφέρον το Alien Mustangs σχήμα και το υπνωτικό ηχητκό vertigo που φέρνει μαζί.

 _{Psychedelic Trip to Death}

Στο τέλος της ημέρας, αν αυτό που ακούς σε εχει κάνει να νοιώσεις κάτι, αν σε ηλεκτρίζει και «σου μιλάει», κάτι έχει πετύχει. Απο τον Little Richard ως τον Little Louie Vega, η μουσική μιλάει όλες τις γλώσσες. Οι Psychedelic Trip to Death με μια έννοια κάνουν το ροκενρόλ του σήμερα και αυτό σαν πολύ σοβαρή υπόθεση που είναι πρέπει να βρίσκεται σε σωστά χέρια.

_{Johnny Carbonaras}

Την ίδια στιγμή, ικανοί παίκτες μεταφέρουν προς τα εδώ την ένταση του «σερφο/πανκ» , ποτισμένο όμως με τα δικά τους χαρακτηριστικά – αυτό είναι το μοτίβο – και συνεπή πορεία, ανεξάρτητοι και ωραίοι οι Johnny Carbonaras, δίνουν παρών με live και κυκλοφορίες (θα έχουμε νέα σύντομα). Επιρροές έρχονται απο διαφορετικά είδη και βρίσκουν ανοιχτά αυτιά. Ετσι πάει.

 _{Meetings Along the Edge}

Μπάσα, ηλεκτρονικά, drum’n bass, trip hop- το τοπίο είναι πλούσιο και σημαντικά- κλασικά πια- ονόματα έχουν δώσει στίγμα σε αυτούς τους χώρους, απο μακριά ακούς Tricky και Massive Attack και Goldie (άλλος ανεξάντλητος αυτός), απο πιο κοντά μας τους Meetings Along the Edge ή αλλιώς Μ.Α.t.E

Τα σχήματα εναλλάσονται, μουσικοί δημιουργούν δικά τους διαφορετικά σύνολα, ‘παίζει’ συνεχώς μια δημιουργική φάση. Κάποια πράγματα ‘βγαίνουν’, κάποια όχι φαντάζομαι, αλλά η φάση δεν σταματάει.

_{Underwater Chess}

Ο Μιχάλης Βρέττας / βιολί φωνή/ και ο Πάνος Παπάζογλου /κιθάρα/φωνή είναι οι Underwater Chess,το ηλεκτρονικό, πειραματικό ντουέτο που δημιουργεί γοητευτικά παράξενα μουσικά τοπία και κινηματογραφική αίσθηση, με ήχους που θα ταίριαζαν σε ισπανικό θρίλερ. Επειδή έχει ατμόσφαιρα, γι αυτό το λέω.

_{Ντίνος Σαδίκης}

Ο Ντίνος Σαδίκης γεννήθηκε στην Αθήνα, στου Ζωγράφου, αλλά ζει και δημιουργεί στη Θεσσαλονίκη και είναι απο εκείνους τους απρόβλεπτους τύπους, που όλο κάτι σκαρώνουν με κινητήρια δύναμη κάθε φορά, την πρόκληση για το επόμενο βήμα. Από τους Εν Πλω (80ς- 90ς) ως σήμερα, συνεχίζει στα «ανοιχτά».

Ο λόγος που πιάσαμε Θεσσαλονίκη με τις μουσικές και τις προτάσεις είναι το διήμερο που 9 και 10 Φεβρουαρίου στο Gagarin. Εμπνευσμένο απο μια ιδέα του Γιώργου Χριστιανάκη (άλλο ανήσυχο και δημιουργικό παιδί της συμπρωτεύουσας) το SGK Festival είναι αυτό που η μουσική σκηνή της Θεσσαλονίκης- ένα μέρος της, ok- κατεβαίνει στην Αθήνα. Με εκλεκτούς εκπροσώπους τους παραπάνω καλλιτέχνες και ναι, θα είναι και ο Μπάμπης Παπαδόπουλος με Electro solo, πρότζεκτ εδώ, στην Αθήνα πάλι- με κιθάρα και υπολογιστή.