Ημερολόγιο Φόνων

Μια σειρά φόνων αναστατώνει το Λονδίνο του 1880. Ο Επιθεωρητής Τζον Κιλντέαρ (Μπιλ Νάι) αναλαμβάνει την υπόθεση του Γκόλεμ του Λάιμχαουζ – ενός αδυσώπητου κατά συρροή δολοφόνου που σκοτώνει αθώους, χωρίς σύνδεση μεταξύ τους, ανθρώπους, αφήνοντας πίσω του πτώματα τόσο παραμορφωμένα που είναι δύσκολο να αναγνωριστούν.

Το αστυνομικό μυστήριο – ένα τυπικό whodunit είναι η βασική γραμμή του σεναρίου- συναντά την σπλάτερ αισθητική σε ένα τοτέμ της μυθολογίας του τρόμου. Η δράση του πιο γνωστού Τζακ της μικρής και μεγάλης οθόνης, ο οποίος σκότωσε αρκετές πόρνες στο Whitechapel την κακόφημη περιοχή του Ανατολικού Λονδίνο το 1888, ενέπνευσε δεκάδες κινηματογραφικούς σίριαλ κίλερς.

Εδώ η βικτοριανή γοτθική ατμόσφαιρα αναπλάθεται με πειστικότητα από τον ισπανό σκηνοθέτη Χουάν Κάρλος Μεντίνα. Στο «Ημερολόγιο Φόνων» τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται, οι ύποπτοι είναι αρκετοί (τουλάχιστον το μισό καστ), ενώ τα καλά κρυμμένα μυστικά που κουβαλά ο καθένας τους οδηγούν την πλοκή σε αλλεπάλληλες ανατροπές.

Ο τρόμος είναι υποδειγματικός – ένα πάντρεμα γοτθικό μυστηρίου και σπλάτερ αισθητικής-όμως σε πολλά σημεία η αφήγηση χωλαίνει με τον Μεντίνα να μην μπορεί να φτιάξει ένα ενιαίο, άρτιο και λειτουργικό σύνολο. Πάλι καλά που το επιμύθιο του φιλμ στέκεται καλά από μόνο του (οι μηχανισμοί του σταρ σύστεμ και οι βάσεις της σόουμπιζ του μλλοντος μπαίνουν σε γερά αιματοβαμμένα θεμέλια) και προσφέρει ένα φινάλε δυνατό και αυτόφωτο που διαβάζεται κι ως σάτιρα του θεάματος.

Κωνσταντίνος Καϊμάκης