Οι ταινίες της εβδομάδας: Η υψηλή αισθητική του πρώτου μοιραίου έρωτα
Με φόντο την ειδυλλιακή Βόρεια Ιταλία των 80ς το «Να με φωνάζεις με τ΄όνομα σου» του Λούκα Γκουαντανίνο (του υπέροχου «Είμαι ο έρωτας») αφηγείται το χρονικό ενός πρώτου, δυνατού και καθοριστικού έρωτα για τον 17χρονο Ελιο που στο πρόσωπο του 24χρονου Όλιβερ συναντά όλα αυτά που τον συγκινούν και τον σαγηνεύουν.
Πρόκειται για μια όμορφη, τρυφερή ταινία αλλά όχι και το αριστούργημα που «υπόσχονται» οι τέσσερις ισχυρές οσκαρικές υποψηφιότητες.
Αντίθετα, η «Ανθρώπινη ροή» είναι ένα στρατευμένο ντοκιμαντέρ γύρω από την παγκόσμια προσφυγική κρίση που καθηλώνει με την καθαρή ματιά και τη νηφάλια σκέψη του.
Αξιοπρεπέστατο στα περιορισμένα μέτρα του το χαμηλότονο «Τα αστέρια δεν πεθαίνουν στο Λίβερπουλ» περιγράφει τα τελευταία χρόνια στη ζωή της χολιγουντιανής ντίβας Γκλόρια Γκράχαμ που σημαδεύτηκαν από τον έρωτα της για το νεαρό ηθοποιό Πίτερ Τέρνερ, στις αναμνήσεις του οποίου βασίστηκε το σενάριο.
Το «Ημερολόγιο φόνων» του ισπανού Χουάν Κάρλος Μεντίνα είναι μια βρετανική παραγωγή που μας μεταφέρει στο βικτοριανό Λονδίνο όπου παρακολουθούμε μια αιματοβαμμένη ιστορία που δεν φωτίζει αλλά σχετίζεται αρκετά με τη δράση του Τζακ του Αντεροβγάλτη.
https://www.youtube.com/watch?time_continue=3&v=Evw8-6FfeSsΤέλος, η είδηση του τρίτου και τελευταίου μέρος της γαργαλιστικής (λόγω των ειδικών αξεσουάρ) σειράς «Πενήντα Αποχρώσεις του Γκρι» με συνοδευτικό τίτλο «Απελευθέρωση» είναι το μόνο στοιχείο του φιλμ που μας κάνει να χαμογελούμε από ικανοποίηση (λέμε τώρα…)
