Δύο φίλοι συναντιούνται μετά από καιρό στην κηδεία των άλλων δύο φίλων της παρέας. Η τυχαία συνάντησή τους γίνεται αφορμή να αρχίσουν να θέτουν σε διαρκή δοκιμασία τη φιλία τους. Το σήμερα της συνάντησής τους συγκρούεται με την περίοδο που σημάδεψε τη σχέση τους – τη δεκαετία των 90s. Πόσο εύκολα μπορεί να δοκιμαστεί μια ανδρική φιλία; Τι κρύβεται ανάμεσα στο 1990 και στο 2018; Ο θάνατος οδηγεί τελικά στην ενηλικίωση;
Ο κυνισμός της σύγχρονης ζωής και η νοσταλγία του παρελθόντος έρχονται σε σύγκρουση φέρνοντας τους ήρωες μπροστά σε ένα σταυροδρόμι αντιθέσεων: η έντονη ανάμνηση της οικειότητας της παιδικής φιλίας και η αποξένωση των σύγχρονων ανθρώπων.
Η ομάδα Past Perfect, ο Γιώργος Σπάνιας και ο Νικόλας Φραγκιουδάκης υπογράφουν ένα φρέσκο έργο που διακρίθηκε στο Festival Off Off Athens 2017 του Θεάτρου Επί Κολωνώ και παρουσιάστηκε στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά στο πλαίσιο του Φεστιβάλ “Ανοιχτές Πόρτες”.
Σκηνοθετικό σημείωμα
«Αφορμή για αυτή την αφήγηση στάθηκαν οι κοινές μας αναφορές στη δεκαετία του ’90. Ήταν και για τους δυο μας η δεκαετία κατά την οποία μεγαλώναμε ενώ παράλληλα μεγάλωνε και ο τεχνολογικός κόσμος γύρω μας. Τηλεόραση, ηλεκτρονικά παιχνίδια, discman, dial up internet και τόσα άλλα μπήκαν στις ιστορίες της ζωής μας εκείνη τη δεκαετία. Γίνανε κομμάτια των αφηγήσεών μας. Κατασκευάσαμε την ιστορία δύο φίλων σε δύο χρόνους, το παρόν και το παρελθόν, θέλοντας να δημιουργήσουμε ένα περιβάλλον όπου θα κυριαρχεί η νοσταλγία και το χιούμορ, ενώ ταυτόχρονα δίνουμε στον θεατή τη δυνατότητα να “δει μέσα από την κλειδαρότρυπα” τους κώδικες μιας ανδρικής φιλίας. Η αμεσότητα, ο αυτοσχεδιασμός, οι επαναλήψεις και η αφαίρεση είναι τα βασικά υλικά με τα οποία δουλέψαμε το Inemuri».
