Η Παυλίνα Βουλγαράκη τραγουδά, γράφει μουσική και στίχους σε μια πόλη γεμάτη θόρυβο μα που ξέρει να σωπαίνει μπροστά στην ίδια της την μαγεία.
Δύο βράδια στο Σταυρό του Νότου με τραγούδια από την πρώτη δισκογραφική της δουλειά καθώς και τραγούδια άλλων που όλοι έχουμε κάνει δικά μας. Επίσης για πρώτη φορά θα συστηθούμε με τις νέες τις ιστορίες όπως αυτές έγιναν τραγούδια στην δεύτερη προσωπική της δισκογραφική δουλειά με τίτλο “Μωβ Καληνύχτες”.
Ο ήχος της Αθήνας που επιμένει να μπλέκει τα στοιχεία της παράδοσης με τον ηλεκτρικό ήχο όπως μπερδεύει τα λόγια της μπροστά στους καθημερινούς της Λαβύρινθους. Αρκούν τα τραγούδια και μια καλοκουρδισμένη μπάντα για να βαφτούν μωβ τα μονόχρωμα βράδια. Άλλωστε και το μωβ ειναι ενα σύνολο αποχρώσεων. Μελωδίες ποτισμένες με ένταση και πάθος και στίχους γεμάτους ενέργεια, άλλοτε θυμωμένους και αγριωπούς, άλλοτε λυρικούς και γεμάτους αγάπη, όπως ακριβώς και η ίδια η ζωή.
«Γράφω τραγούδια για να μην ξεχνάω να θυμάμαι», λέει η Παυλίνα και παίρνει τη θέση της στη σκηνή, ανάμεσα στους μουσικούς και όχι μπροστά τους.
