Η υπόσχεση της αυγής
Βραβείο Κοινού της μπύρας Fischer στο 19ο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου για το φιλμ του Ερίκ Μπαρμπιέ που φωτίζει τη συγκλονιστική ζωή του συγγραφέα Ρομέν Γκαρί.
Από την παιδική του ηλικία στην Πολωνία των ‘20ς μέχρι στην εφηβική του ζωή στη Νίκαια, κι από εκεί στα φοιτητικά του χρόνια στο Παρίσι και στην σκληρή του εκπαίδευση ως πιλότος κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, η ταινία αφηγείται την ρομαντική ιστορία του Ρομέν Γκαρί, ενός εκ των διασημότερων Γάλλων συγγραφέων του περασμένου αιώνα.
Μια πλούσια, περιπετειώδης ζωή όμοια με μυθιστόρημα είναι αυτή του συγγραφέα Ρομέν Γκαρί που αυτοκτόνησε το 1980 σε ηλικία 66 ετών. Την περιγράφει ο ίδιος στο εν μέρει αυτοβιογραφικό ομότιτλο μυθιστόρημα, γραμμένο το 1960 που είχε ξαναμεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη από τον Ζιλ Ντασέν μια δεκαετία αργότερα. Τότε το ρόλο της κυρίαρχης μητρικής φιγούρας κρατούσε φυσικά η μούσα του αμερικανού σκηνοθέτη Μελίνα Μερκούρη με τη γνωστή αλέγκρα ερμηνεία της, ενώ εδώ η Σαρλότ Γκενγκσμπούρ χωρίς να αρνείται την υπερβολή του χαρακτήρα επιχειρεί εύστοχα να χτίσει σοβάδες ανθρωπιάς και ψυχαναλυτικής χροιάς στην περσόνα της δυναμικής ρωσοεβραίας Νινά.
Ο σκηνοθέτης σε πολλά σημεία του έργου που βασίζεται μόνιμα στη σχέση εξάρτησης μητέρας- γιου, αφήνει την ιστορία να μιλήσει από μόνη της ενώ ενσωματώνει όλα τα κρίσιμα γεγονότα μέσα από ένα παραμορφωτικό καθρέφτη που άλλοτε δείχνει την ωμή, σκληρή πραγματικότητα (τα πρώτα χρόνια στον υπό ρωσική κατοχή γενέθλιο τόπο στην Πολωνία) κι άλλοτε στρογγυλεύει τις κοφτερές γωνίες επικαλούμενος το χιούμορ, την αίσθηση περιπέτειας ή το ρομαντικό στοιχείο μιας ζωής που «μετράει για 100 ζωές».
Χωρίς να είναι κάτι σπουδαίο ή ξεχωριστό το καλογυρισμένο πάντως και με υψηλό επίπεδο παραγωγής φιλμ, καταφέρνει να γίνει αρκετά ενδιαφέρον όχι μόνο για την απίστευτη ιστορία του Γκαρί αλλά και για την εύστοχη σκιαγράφηση των γκρίζων ζωνών που χωρίζουν την καλλιτεχνική ιδιοφυία από το ψυχαναγκασμό και το οιδιπόδειο.
Κωνσταντίνος Καϊμάκης