Status Update: Χρήστος Νινιός, τραγουδοποιός, ερμηνευτής
Ο Χρήστος Νινιός μετά το τραγούδι “Γράμμα στο Θεό” που έκανε αίσθηση από την πρώτη μέρα που ακούστηκε στο ραδιόφωνο και είναι το αποτέλεσμα μιας πολύ όμορφης -σχεδόν κινηματογραφικής- ιστορίας, επιστρέφει με τον τρίτο στη σειρά προσωπικό του δίσκο, “Παράλληλες Ζωές”, ο οποίος συνδυάζει τον έντεχνο ήχο με παραδοσιακά στοιχεία. Ο ίδιος δεν πιστεύει ότι εκπροσωπεί κάποιο συγκεκριμένο μουσικό είδος, ενώ οι μουσικές επιρροές του κυμαίνονται από κρητική μουσική μέχρι τον David Bowie.
Η μουσική άργησε να μπει στη ζωή μου. Από παιδί βέβαια μου άρεσε να τραγουδάω και να γρατζουνάω μία παλιά κιθάρα που είχαμε στο σπίτι, αλλά ως εκεί. Πολύ αργότερα, γύρω στα 15 μετά από ακρόαση του “Alchemy Live” των Dire Straits, αποφάσισα πως θέλω να ασχοληθώ πιo στενά με τη μουσική. Έτσι, δανείστικα μία δεξιόχειρη κιθάρα και ξεκίνησα τις προσπάθειες να παίζω αυτό που ακούω, σιγά – σιγά κάτι κατάφερνα, φτιάξαμε μία μπάντα με κάτι φίλους και παίζαμε σε μπαράκια της περιοχής. Μέχρι όμως και το 2009 που κυκλοφόρησα τον πρώτο προσωπικό δίσκο η “σχέση” μας ήταν καθαρά περιστασιακή…
Δεν θεωρώ πως εκπροσωπώ απαραίτητα κάποιο είδος, απλά παίζω μουσική και αυτό με κάνει να νιώθω υπέροχα. Ο δεύτερος δίσκος μου “Γράμμα στο Θεό” και ο τρίτος “Παράλληλες ζωές” κινούνται σε παραδοσιακά μονοπάτια και έχουν, σε ορισμένα σημεία, ροκ ηχόχρωμα, πατούν λοιπόν σε δύο είδη.
Οι επιρροές μου ξεκινούν από την Κρήτη που πήγαινα τα καλοκαίρια με την γιαγιά μου λόγω καταγωγής και φτάνουν στο εφηβικό μου δωμάτιο, όπου ο Σαββόπουλος στεκόταν πλάι με τους Rolling Stones και ο Σιδηρόπουλος με τον David Bowie.
Ο τίτλος του δίσκου, “Παράλληλες ζωές” προέκυψε μετά από μία εκ βαθέων συζήτηση που είχα με έναν φίλο σχετικά με την “ψυχική” κατάσταση που βρίσκεται ένας καλλιτέχνης την ώρα της δημιουργίας και το μετά. Την εποχή, δε, που ηχογραφούσαμε τον δίσκο, βίωνα και μία σημαντική μετάβαση στη ζωή μου.
Όσον αφορά την ιστορία του τραγουδιού “Γράμμα στον Θεό”, οι στίχοι του είναι της Μαριεύης Μήτρου. Η Μαριεύη ήταν ο πρώτος παιδικός έρωτας στο δημοτικό, εκείνη τότε δεν το ήξερε, ήταν από αυτούς τους έρωτες τους ανομολόγητους, που όλο ψάχνεις μία ευκαιρία να τους εξομολογηθείς, κι όλο το αναβάλλεις. Στην δική μου περίπτωση, αυτή η ευκαιρία χάθηκε πολύ ξαφνικά, αφού μία μέρα η Μαριεύη δεν ξαναήρθε στο σχολείο μας κι εγώ για πολλά χρόνια είχα μείνει με την απορία που να βρίσκεται. Πάντα όμως υπήρχε στο πίσω μέρος του μυαλού μου αυτό το κορίτσι. Πολλά χρόνια μετά από αυτόν τον ξαφνικό “χωρισμό”, οι δρόμοι μας συναντήθηκαν τυχαία, ξανασυστηθήκαμε, ξαναγνωριστήκαμε και συμπορευτήκαμε.
Πολλά από τα τραγούδια μου έχουν επηρεαστεί από ιστορίες άλλων ανθρώπων, οι οποίες με αγγίζουν σε τέτοιο βαθμό και τις αποτυπώνω στους στίχους μου. Τα όσα βιώνω προσωπικά, για να τα μεταφέρω στα τραγούδια μου, πρέπει να περάσει αρκετός καιρός, να αποστασιοποιηθώ από μία κατάσταση που βιώνω και να την κάνω τραγούδι.
Πηγή έμπνευσης μπορεί να αποτελέσει μια εικόνα που θα δω στο δρόμο, μία κουβέντα με έναν φίλο ή μία ιστορία που θα την πλάσω όπως θα ήθελα να την είχα ζήσει.
Στα άμεσα σχέδια είναι κάποιες ζωντανές εμφανίσεις στην επαρχία που θα ανακοινωθούν μετά το Πάσχα και το καλοκαίρι ετοιμάζουμε κοινές εμφανίσεις με τους Ετερονήμισυ.
