Ramon Valle, ο jazzman που “τραγουδά” με το πιάνο του έρχεται στο Half Note

Θεωρείτε πως το γεγονός ότι μεγαλώσατε σε ένα καθαρά μουσικό οικογενειακό περιβάλλον, έπαιξε τον κυριότερο ρόλο στην ενασχόλησή σας τελικά με τη μουσική; Αρκεί αυτό και μόνο;

Όχι, αλλά φυσικά ήταν μια καλή επιρροή στη μουσική μου εξέλιξη. Ήμουν τυχερός που έχω τα σωστά συστατικά στο σώμα μου και την ανάγκη να κάνω και να εκφράσω τον εαυτό μου μέσα από τη μουσική.

Eκτός από την οικογένειά σας τι άλλα μουσικά ερεθίσματα είχατε από μικρή ηλικία; Πώς μπήκε η jazz στη ζωή σας;

Η τζαζ, η λάτιν και η κλασική μουσική υπήρχαν ήδη στο σπίτι μου. Θυμάμαι ότι καθόμουν με τον πατέρα μου, που ήταν τρομπετίστας, αργά τη νύχτα όταν επέστρεψε από το καμπαρέ που έπαιζε και άκουγα τον Louis Armstrong, τον Gerry Mulligan, τον Dizzy Gillespie, τον Frank Emilio, τον Peruchin, τον Chucho Valdes… και τους υπόλοιπους. Την ίδια στιγμή ο παππούς μου με εκπαίδευε να ακούω και να αντιλαμβάνομαι τις μεγάλες συνθέσεις κλασικής μουσικής και γι’ αυτό άλλωστε αργότερα έγινα δεκτός για σπουδές πιάνου στο ωδείο κλασικής μουσικής στην πατρίδα μου (Holguin).

Όσο σπούδαζα κλασσική μουσική έβρισκα πολύ ενδιαφέρον να εξερευνώ τις αρμονίες των κλασσικών συνθέσεων. Κάποιες φορές διέκοπτα στη μέση ένα πρελούδιο του Bach ή μια σονάτα του Beethoven για να αυτοσχεδιάσω. Την εποχή εκείνη βρισκόμουν ήδη στην ENA (η Εθνική Σχολή Μουσικής στην Αβάνα). Σε αυτή την σχολή σηκωνόμασταν κάθε πρωί ακούγοντας τον Oscar Peterson, τον Chick Corea, τον Herbie Hancock, τον Dexter Gordon, τον Charlie Parker …

Πώς προέκυψε η ιδέα για ταυτόχρονο παίξιμο πιάνο και τρομπέτας; Eίναι κάποιο είδος δεξιοτεχνίας ή απαιτεί αρκετό χρόνο και εξάσκηση;

Σε ηλικία 5 ετών έπαιζα στο πιάνο με το αυτί και ο πατέρας μου αποφάσισε να με διδάξει πώς να διαβάζω μουσική και να παίζω τρομπέτα. Όταν μπήκα στο Ωδείο δεν μου επέτρεψαν να επιλέξω την τρομπέτα, επειδή στην Κούβα υποτίθεται ότι πρέπει να είσαι 12 χρονών για να αρχίσεις να μελετάς τρομπέτα, και γι’ αυτό επέλεξα πρώτα να μάθω πιάνο. Ήξερα ότι το πιάνο και η τρομπέτα λειτουργούν σε διαφορετικά κλειδιά, αλλά για μένα ήταν θέμα να συνειδητοποιούμε ότι ο ήχος που αναπαράγεται με την τρομπέτα είναι κατά μισό τόνο χαμηλότερα από το αριστερό μου χέρι στο πιάνο.

Πώς καταφέρατε να ξεφύγετε από τα όρια της πατρίδας σας και να γίνετε ευρέως γνωστός;

Αποφάσισα να αφήσω τη χώρα μου για να ανακαλύψω και να αναπτύξω τον δικό μου ήχο. Με το status που έχω στην Κούβα ως μουσικός μου επιτρέπεται να ταξιδεύω και αποφάσισα να μείνω στο Άμστερνταμ όπου έπαιξα μία σόλο συναυλία για πιάνο και ερωτεύτηκα αυτήν την πόλη. Τότε ανακάλυψα ότι οι άνθρωποι γνώριζαν ήδη το πρώτο μου cd το “Levitando”. Αργότερα υπέγραψα με την ACT του Sigfried Log για να ηχογραφήσω μερικά όμορφα άλμπουμς και τώρα πια ηχογραφώ με την IN + OUT και έχουμε φτιάξει τρία σπουδαία άλμπουμς, βοηθούμε τους μουσικούς να προσελκύουν την προσοχή του κόσμου … αλλά ακόμα ένα μυστήριο για μένα πώς αυτό συμβαίνει.

Πώς σας κάνει να αισθάνεστε το γεγονός πως έχετε καθιερωθεί ως μία από τις πλέον αντιπροσωπευτικές προσωπικότητες της Κουβανικής κουλτούρας παγκοσμίως;

Αισθάνομαι μεγάλη ευθύνη, γιατί η πατρίδα μου είναι γνωστή για την υπέροχη μουσική και τους σπουδαίους μουσικούς. Με το “Levitando” μου άνοιξα μια νέα διαδρομή στον κουβανέζικο ήχο της τζαζ, αλλά πάντα συνεχίζω να αναζητώ νέους τρόπους για να αναπτύξω τον ήχο μου. Βαριέμαι γρήγορα… και τότε αλλάζω!

Tί είδους ιστορίες θέλετε να διηγηθείτε στο κοινό μέσα από τα τραγούδια σας;

Κάθε μία από τις συνθέσεις μου έχει τη δική της ιστορία. Για παράδειγμα στο “Levitando” με τη μελωδία μου συμβουλεύω τους ανθρώπους να κρατήσουν ζωντανό το παιδί που όλοι έχουμε μέσα και να μην παίρνουμε πολύ σοβαρά την ενήλικη ζωή μας … πρέπει να παραμένουμε παιδιά. Στο νέο μου CD “The Time Is Now”  θέλω να πω στο κοινό ότι είναι πρέπει να είναι ενεργός το παρόν. Όχι στο μέλλον, όχι στο παρελθόν, αλλά στο τώρα! Αυτή είναι μια φιλοσοφία που ακολουθώ στη ζωή μου. Πρέπει να ζεις στο παρόν. Επίσης, αυτό το άλμπουμ αγκαλιάζει τη διαφορετικότητα μεταξύ των ανθρώπων σε αυτόν τον κόσμο. Πρέπει να συμπορευόμαστε απολαμβάνοντας την ομορφιά αυτής της ζωής και να μην φοβόμαστε τις διαφορές και το άγνωστο.

Το νέο μου άλμπουμ αγκαλιάζει τη διαφορετικότητα μεταξύ των ανθρώπων σε αυτόν τον κόσμο!

Ποια είναι αυτή η συνεργασία που σας σημάδεψε και με ποιόν καλλιτέχνη που δεν έχετε συνεργαστεί ακόμα θα θέλατε να συνεργαστείτε;

Έπαιξα με σπουδαίους μουσικούς όπως ο Roy Hargrove, ο Chucho Valdes, ο Marcus Miller. Έπαιξα και έγραψα μουσική για μια συμφωνική ορχήστρα, την οποία διηύθυνε ο Doron Solomon. Ήταν μια σπουδαία συνεργασία. Επιδιώκω να πραγματοποιήσω μια παγκόσμια περιοδεία με συμφωνική ορχήστρα, το τρίο μου και έναν πολύ ιδιαίτερο guest από κάθε χώρα. Αυτό θα ήταν υπέροχο!

Tί πρόκειται να μας παρουσιάσετε στις εμφανίσεις σας στο Half Note Jazz Club;

Θα επιλέξω ένα ρεπερτόριο που θα αντικατοπτρίζει διαφορετικές περιόδους της μουσικής μου σταδιοδρομίας, αλλά κυρίως θα παίξουμε μουσική από το νέο μου CD “The Time Is Now”. Τα λέμε σύντομα!