Μέσα σε ένα περιβάλλον αντίστιξης, σώμα, λόγος, κινούμενες εικαστικές προβολές και μουσική συνηχούν για να ενισχύσουν το παράλογο, να επανασυνθέσουν τα θραύσματα ενός αποδομημένου κόσμου, και να οδηγήσουν στη λύτρωση.
Ένας Άντρας κάπου στον Κόσμο. Η ζωή του σαν να μην υπάρχει. Χωρίς συναισθήματα. Φανερά δημοσιογραφεί, διαχειρίζεται πληροφορίες από έναν Κόσμο που καταγράφει και φανερώνει την ίδια ώρα που αυτός ο Κόσμος καταρρέει. Γύρω του παρελαύνει ένας μικρόκοσμος, ένας Χορός προσώπων: Ο αρχισυντάκτης του, μια κυνική εκδοχή της κανονικότητας. Η Μάνα του, μια άνευ ηλικίας γυναίκα που εξισορροπεί τη ζωή. Η Γιαγιά, φορέας ζωής που ξεχάστηκε και ζητάει να δικαιωθεί. Ο Άλλος εαυτός, μια σκιά, επίγειος ψυχοπομπός. Και μια γυναίκα αλλόκοτη, που εισβάλλει ξαφνικά στη ζωή του και στη ζωή των άλλων- γύρω του, σαν θάλασσα που πλημμυρίζει ό,τι σταθερό, ανατρέποντας τα πάντα. Την λένε Δυστυχία. Δεσποινίς Δυστυχία.
Όλα θα μπερδευτούν στο πέρασμά της: Παρόν, μέλλον, παρελθόν. Άνθρωποι. Ζωές. Μνήμες. Ο Κόσμος. Και οι μικρόκοσμοι. Μέχρι να συντονιστούν σε ένα τέλος οριστικό.
