Status Update: Τάσος Καραχάλιος, χορευτής – χορογράφος

Από πάντα θυμάμαι να θέλω να γίνω χορευτής και για χρόνια ασχολούμουν και δούλευα με πώρωση και μανία. Δεν υπήρχε τίποτα άλλο. Τα τελευταία χρόνια ανακάλυψα κι άλλα πράγματα που μου δίνουν χαρά και τα βάζω σιγά σιγά στην καθημερινότητά μου και στη ζωή μου.

Έχω συνεργαστεί και επηρεαστεί από πολλούς. Ακόμη και κακές ή δυσάρεστες συνεργασίες μου έχουν ενεργοποιήσει τη σκέψη. Από εδώ και πέρα θέλω να περνάω μόνο καλά και να έχω μια ευχάριστη και ενδιαφέρουσα καθημερινότητα. Στις πρόβες να συναντώ μόνο ανθρώπους που αγαπώ και θα αγαπήσω και αυτό είναι για εμένα βασικό κριτήριο για να επιλέγω τις επόμενες δουλειές μου.

Ασχολούμαι επαγγελματικά και βιοπορίζομαι από το χορό και τελευταία από το θέατρο από το 2003, αλλά ακόμα αισθάνομαι νέος στα πράγματα. Ίσως γιατί μπαίνω συνέχεια σε καινούργια για εμένα πεδία, ίσως γιατί κάθε φορά συνεργάζομαι με ανθρώπους που με γνωρίζουν για πρώτη φορά και με θεωρούν νέο. Αλλά, επίσης, κι εγώ ο ίδιος στην καθημερινή μου εξάσκηση προσπαθώ να εξελίσω την προσωπική μου κίνηση και τεχνική και αυτή η έρευνα με βάζει συνέχεια σε νέους δρόμους. Αν είσαι πραγματικά ενεργός, η εξέλιξη της σκέψης και του σώματος είναι αυτή που σε κρατάει σύγχρονο με τα πράγματα και ορίζεσαι σύγχρονος χορευτής ή γενικότερα σύγχρονος καλλιτέχνης και αυτό είναι κάτι που θέλω να λένε για εμένα.

Μου αρέσει τόσο πολύ να είμαι επί σκηνής. Όταν είμαι εμπλεκόμενος με άλλον τρόπο σε κάποια παράσταση ζηλεύω. Κάθε φορά που δουλεύω σαν χορογράφος το κάνω γιατί με πιάνει μανία να δηλώσω τις δικές μου απόψεις. Το κάνω σπάνια, και οι λόγοι που δεν το κάνω είναι κυρίως οικονομικοί. Πρόσφατα παρουσίασα τη δική μου δουλειά στην Εναλλακτική Λυρική Σκηνή με την τραγουδίστρια Λένια Ζαφειροπούλου, με λίγα χρήματα και έναν ωραίο χώρο για πρόβες. Δεν θέλει και πολλά ο χορός· αλλά θέλει κάτι.

Τα πράγματα σήμερα έχουν αλλάξει προς το χειρότερο στο Χορό, δυστυχώς. Αν και έχω απομακρυνθεί αρκετά από την κοινότητα του Χορού, πιστεύω ότι και η κοινότητα δεν είναι τόσο ζωντανή. Ένας σημαντικός παράγοντας είναι τα χρήματα, που δεν είναι τόσα όσα πιο παλιά, αλλά το πιο σημαντικό είναι η δημιουργικότητα, η συνδιαλλαγή, το πάθος, η όρεξη δίχως αύριο, η προσωπική γραμμή και διάφορα τέτοια που εμένα μου λείπουν από τις παραστάσεις και τους ανθρώπους του Χορού που συναντώ.

Τι ωραία που θα ήταν ενεργοί καλλιτέχνες, που ξέρουν τι χρειάζεται να έπαιρναν θέσεις σε κρατικούς μηχανισμούς και μαγικά να άλλαζαν τα πράγματα. Δεν ξέρω τι να πω, νοιώθω γενικά απαισιόδοξος και λίγο απελπισμένος. Οι μαθητές μου, μου επιβάλλουν να είμαι θετικός αλλιώς δεν θα έπρεπε να διδάσκω καν. Η άποψή μου είναι να κάνει ο καθένας ό,τι μπορεί.

Δεν έχω πια συγκεκριμένους στόχους καλλιτεχνικά. Θέλω να περνάω καλά κάθε μέρα στην πρόβα και αυτό πιστεύω ότι κάνει και τις δουλειές ωραίες και σημαντικές. Κάπως πια θέλω να έχω τη δύναμη να δημιουργώ εγώ στόχους που δεν ξέρω και δεν μπορώ καν να φανταστώ.

Μια αγάπη που γνώρισα πρόσφατα και μου αρέσει πολύ είναι το θέατρο. Όταν παίζω με μαγεύει ο λόγος και η φωνή που προστέθηκαν ξαφνικά στα εκφραστικά μου εργαλεία. Επίσης η διαδικασία της πρόβας, είτε όταν παίζω ή όταν χορογραφώ για το θέατρο βρίσκω πολύ ενδιαφέρον στη θεωρητική φάση των προβών και αυτό μου έλειπε από τις πρόβες χορού. Πλέον δύσκολα θα γυρίσω πίσω.

Ξανασυνεργάζομαι μετά από καιρό με τη ομάδα Bijoux de Kant, αυτήν την φορά σαν χορευτής σε όπερα. Μου αρέσει να δουλεύω με ανθρώπους που έχουν μια λοξή ματιά στα πράγματα και που με βλέπουν πιο πέρα από έναν απλό χορευτή. Η αλήθεια είναι ότι από τότε που αποφάσισα να σταματήσω να χορεύω και να λέω «όχι» σε οτιδήποτε χορευτικό, τότε συνέβησαν και οι πιο ενδιαφέρουσες προτάσεις. Σε μια μίξη πραγμάτων, με πιο απαιτητικά προσόντα και σε πιο προκλητικά πεδία. Αναρωτιέμαι που πραγματικά συμβαίνει ο χορός;

Στην παράσταση, τη «Βασίλισσα των Ξωτικών» χορεύω γυμνός. Το έχω ξανακάνει. Χορεύω γυμνός ανάμεσα σε 19 υπερβολικά ντυμένα σώματα τραγουδιστών σε μια μικρή σκηνή και αυτό είναι το δύσκολο αυτήν την φορά. Καμιά φορά είναι ωραίο να χορεύεις γυμνός, Εξάλλου δε χρειάζεται και να εξοικειωθώ με κάποιο κουστούμι, οπότε γλυτώνω αυτήν τη φάση της πρόβας.

Χορεύω πολύ το καλοκαίρι. Στις παραλίες των διακοπών στο ηλιοβασίλεμα χορεύω συνέχεια και προσπαθώ να κωδικοποιήσω την αίσθηση για να την μεταφέρω και στη σκηνή.

Κάνοντας θέατρο και χορό κάθε πρωί που ξυπνάω σκανάρω το σώμα μου πια σχεδόν αυτόματα και σχεδόν αμέσως ξεκινάω να το φροντίζω. Από το πρωί σκέφτομαι την παράσταση το βράδυ. Κάνω πρακτικές αυτοσχεδιασμού κάθε μέρα και μαθαίνω να κινούμαι κάτω από τον κανόνα του «εδώ και τώρα», έτσι σπανίως πάω κόντρα στις σωματικές μου διαθέσεις.

Όσο περνάνε τα χρόνια ο έρωτας είναι βασική κινητήριος δύναμη για το σώμα.