Status Update: Νεφέλη Κουρή, ηθοποιός

Δεν νομίζω πως υπάρχει οικογένεια που δεν έχει βιώσει κρίση μέσα στο πέρασμα των χρόνων. Είναι πολύ σύνηθες η κρίση αυτή να εμφανίζεται ή να επιδεινώνεται κατά τη διάρκεια της εφηβείας. Η εφηβεία είναι ένα στάδιο της ζωής του ανθρώπου που τον βρίσκει εντελώς απροετοίμαστο και ευάλωτο το ίδιο και τους γονείς του. Το παιδί ξαφνικά παύει να είναι το μικρό πλάσμα που το αγαπούν όλοι και τα έχει όλα, και οδεύει προς την μοναχική ενηλικίωση. Όταν συμβαίνει αυτό, οι λατρεμένοι γονείς ως δια μαγείας μετατρέπονται στον μεγαλύτερο και τον χειρότερο εχθρό του εφήβου. Κάτι τέτοιο φαίνεται να συμβαίνει και μέσα στην ταινία.

Φυσικά και έχω προσωπικά βιώματα που με βοήθησαν να προσεγγίσω τον ρόλο, αν και έζησα μια ήρεμη αλλά σχετικά μοναχική εφηβεία. Κι εγώ ένιωσα όμως κάποιες φορές πως δεν έχω κανέναν, πως δεν με καταλαβαίνει κανείς, πως τίποτα δεν έχει νόημα και όλες αυτές τις εφηβικές σκέψεις. Σίγουρα όμως δεν έφτασε η σχέση μου με τους γονείς μου σε τέτοια κρίση.

Με τον Δημήτρη Ήμελλο γνωριζόμαστε πολύ καιρό. Αρχικά τον είχα καθηγητή στη δραματική σχολή του Ωδείου Αθηνών και στην συνέχεια δουλέψαμε μαζί για 4 χρόνια περίπου στην ομάδα του Στάθη Λιβαθινού. Σίγουρα αυτή η ήδη χτισμένη σχέση βοήθησε πολύ από τη διαδικασία της οντισιόν. Υπήρχε μεταξύ μας μια κρυφή επικοινωνία, ένας κοινός υποκριτικός κώδικας, καθώς και μια σωματική οικειότητα η οποία μας απάλλαξε από την αμηχανία της πρώτης γνωριμίας. Είμαι πολύ χαρούμενη που δούλεψα για ακόμη μία φορά με τον Δημήτρη και τον ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη που μου έδειξε κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων.

Το έντονο κοινωνικό υπόβαθρο της ταινίας, γεμάτο ένταση, βία και αναταραχές είναι αυτό που ουσιαστικά οξύνει και επηρεάζει τις σχέσεις των ηρώων. Ο καθένας ξεχωριστά, πατέρας και κόρη, προσπαθεί να βρει τη θέση του μέσα στο πλαίσιο αυτό. Τους φέρνει πολλές φορές στα άκρα και πώς αλλιώς, αφού ένα περιβάλλον γεμάτο βία και άσχημες συμπεριφορές δημιουργεί επίσης συναισθήματα βίας και απόγνωσης και στα ίδια τα άτομα που βιώνουν την κατάσταση αυτή.

Η βία, δηλαδή, μπορεί να γίνει μέρος της ζωής ενός ανθρώπου, επειδή έρχεται αντιμέτωπος με αυτήν. Είτε επειδή την ασκεί, όπως στην περίπτωση του πατέρα λόγω του επαγγέλματος του, είτε επειδή την δέχεται και την παρακολουθεί, όπως στην περίπτωση της Μαργαρίτας. Με λίγα λόγια, η βία φέρνει βία.

Πιστεύω πως σίγουρα η ιδιότητα και το επάγγελμα ενός ανθρώπου επηρεάζει τον ψυχισμό ενός ανθρώπου. Αυτό είναι κάτι αναπόφευκτο, αφού η επιλογή του επαγγέλματος καταρχάς είναι μια προσωπική επιλογή και επιθυμία ενός ατόμου, άρα έχει να κάνει με τον ψυχικό του κόσμο και την προσωπικότητά του. Αλίμονο όμως αν ταυτιστεί κάποιος με το επάγγελμά του, πόσο μάλλον αν είναι γονιός. Σίγουρα θα πρέπει να βρίσκεται ένα μέτρο, αφού, κι από την άλλη, δεν είναι δυνατό να αποδεσμευτεί εντελώς από αυτό. Ένας γονιός πρέπει να δουλέψει με τον εαυτό του και να μην μεταφέρει την ιδιότητά του στο σπίτι, χτίζοντας μια διαφορετική και βαθιά σχέση με την οικογένειά του.

Η τεράστια ανεργία επηρεάζει και τα παιδιά, τα οποία δεν μπορούν να δημιουργήσουν, να ονειρευτούν, να φτιάξουν τον δικό τους κόσμο.

Οι καιροί που ζούμε είναι δύσκολοι με κύρια χαρακτηριστικά τα οικονομικά προβλήματα, την οικονομική αστάθεια και ανασφάλεια. Αυτά είναι πράγματα που δυσκολεύουν τις σχέσεις σε μια οικογένεια, καθώς χάνονται οι ρόλοι και η κανονική εξέλιξη των μελών μιας οικογένειας. Για παράδειγμα, ένας πατέρας μπορεί να είναι άνεργος και να μην μπορεί να προσφέρει ούτε τα βασικά στην οικογένειά του, το ίδιο και μια μητέρα. Η τεράστια ανεργία επηρεάζει και τα παιδιά, τα οποία δεν μπορούν να δημιουργήσουν, να ονειρευτούν, να φτιάξουν τον δικό τους κόσμο. Νιώθουν απογοήτευση και λύπη, νιώθουν ότι δεν μπορούν να κάνουν υπερήφανους τους γονείς τους. Οι σχέσεις γονέων και παιδιών διαβρώνονται ή ακόμη και χάνονται, αφού το κάθε μέλος κλείνεται στον εαυτό του χωρίς να ξέρει πώς να αντιμετωπίσει τα αδιέξοδα της οικονομικής κρίσης.

Μια τέτοια ρήξη, όπως αυτή της σχέσης του πατέρα και της κόρης στην ταινία, μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με ισχυρή θέληση και από τα δύο άτομα. Στην περίπτωση αυτή, ο πατέρας, ως μεγαλύτερος και έχοντας εμπειρία από τη ζωή, πρέπει με κάποιον τρόπο να καθοδηγήσει την κόρη, δείχνοντάς της πως είναι ανοιχτός, να την καταλάβει, να την ακούσει, να την αποδεχτεί γι αυτό που είναι. Επίσης, πρέπει να της δείξει πως στη ρήξη αυτή φταίνε και οι δύο, όχι μόνο ο ένας, πως ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του, καθώς και το ότι πρέπει να μάθει ο ένας να συγχωρεί τον άλλο όσο αυτό είναι δυνατό.

Πιστεύω ότι οι γονείς με τα παιδιά πρέπει να μιλάνε πολύ και σε βάθος για όλα ή σχεδόν για όλα. Τα παιδιά πρέπει να αισθάνονται ελευθερία κι εμπιστοσύνη μέσα στη σχέση με τους γονείς και αυτό δεν είναι κάτι που κατακτιέται εύκολα. Θέλει πολλή δουλειά κι από τις δυο πλευρές.

Έχω την τύχη να έχω μεγαλώσει σε ένα πολύ όμορφο οικογενειακό περιβάλλον, με έναν υπέροχο πατέρα που τον θαυμάζω κάθε μέρα όλο και πιο πολύ. Η πατρική σχέση είναι πολύ δυνατή και τρυφερή, τουλάχιστον έτσι την αντιλαμβάνομαι εγώ. Λάθη σίγουρα γίνονται και θα γίνονται κι από τις δύο πλευρές. Στην περίοδο της εφηβείας, ο γονιός ίσως πρέπει να είναι πιο επιεικής και ανεκτικός με τη συμπεριφορά του παιδιού του και να βρίσκεται όσο το δυνατόν πιο κοντά του. Το παιδί τώρα δεν νομίζω ότι μπορεί να κάνει και πολλά, γιατί η εφηβεία είναι απρόβλεπτη και σε κάνει να μην σκέφτεσαι λογικά, το καλύτερο θα ήταν να μην απομονωθεί στον δικό του κόσμο, αλλά να μοιράζεται ό, τι το απασχολεί με του γονείς του και τους φίλους του.

Όταν τραγουδάω δεν σκέφτομαι αν είμαι καλή, ούτε αν αρέσει αυτό που κάνω. Τραγουδάω με την ψυχή μου και από την ψυχή μου.

Ανάμεσα σε θέατρο, τηλεόραση και κινηματογράφο, σίγουρα έχω αδυναμία στο θέατρο, όμως αυτό που έχω να πω είναι ότι αυτό που έχει σημασία είναι οι άνθρωποι και η ομάδα που θα δουλέψεις ό,τι κι αν είναι αυτό. Είμαι χαρούμενη όταν νιώθω πως δουλεύω με ανθρώπους που εμπιστεύομαι, θαυμάζω και βρίσκουμε κοινούς στόχους σε αυτό που προσπαθούμε να εκφράσουμε και να δημιουργήσουμε, είτε αυτό είναι ταινία, είτε παράσταση, είτε σειρά.

Όταν τραγουδάω δεν σκέφτομαι τίποτα. Ούτε αν είμαι καλή, ούτε αν αρέσει αυτό που κάνω. Τραγουδάω με την ψυχή μου και από την ψυχή μου, δεν έχω κάνει μαθήματα τραγουδιού. Παρόλα αυτά, θα μου άρεσε πολύ η ιδέα να συνδυάσω την υποκριτική με το τραγούδι.