Πολ Γκωγκέν
Αποσπασματικό επεισόδιο κι όχι μια πλήρης βιογραφία γύρω από τη ζωή του σπουδαίου ζωγράφου Πωλ Γκωγκέν.
Ο Πωλ Γκωγκέν νοιώθει να ασφυκτιά στο Παρίσι του 1891. Ταξιδεύει στην Ταϊτή για να ξαναβρεί την έμπνευση. Ζωγραφίζει, φτιάχνει γλυπτά- τα έργα του θυμίζουν την αρχέγονη τέχνη του νησιού. Περνά δύο χρόνια της ζωής του στο χωριό Ματέερα όπου γνωρίζει τη φτώχεια, αρρωσταίνει βαριά αλλά κι ερωτεύεται την όμορφη ιθαγενή Τεχούρα, στο πρόσωπο της οποίας βρίσκει τη μούσα του για μερικά από τα πιο σημαντικά έργα του.
Η επιλογή του Ντελίκ να αφοσιωθεί στα δύο αυτά χρόνια και να μην απλωθεί σε όλο το εύρος της ζωής του Γκωγκέν αρχικά δείχνει να τον δικαιώνει. Ύστερα όμως από την έντονα συμβολική αρχή όπου παρακολουθούμε την οργίλη αντίδραση του ζωγράφου στο δημιουργικό τέλμα που βρίσκεται («εδώ δεν υπάρχει ούτε ένα πρόσωπο που αξίζει να το ζωγραφίσω» ουρλιάζει) γινόμαστε μάρτυρες μιας καρτποσταλικής δίχως ουσιαστικά καλλιτεχνικά ερεθίσματα εικονογραφίας. Πού ακριβώς εντοίζεται το σκάψιμο στα εσώψυχα του καλλιτέχνη που υπόσχεται το πρώτο ημίωρο; Περισσότερο κι από την αναζήτηση της αλήθειας γύρω από την προσωπικότητα του σημαντικού καλλιτέχνη του μετα-ιμπρεσιονισμού ο σκηνοθέτης νοιάζεται για την ανάδειξη του φυσικού κάλλους που τον επηρέασε. Όχι μόνο της μαγευτικής Ταϊτής αλλά – κυρίως- της εξωτικής Τεχούρα…
Κωνσταντίνος Καϊμάκης
