Oι φίλοι της Στέγης που “πέταξαν” με τους Όρνιθες στη Νέα Υόρκη

Από την πρώτη στιγμή που τους συναντήσαμε στην αίθουσα αναχωρήσεων του αεροδρομίου της Αθήνας μέχρι την ώρα που αποχαιρετιστήκαμε πέντε μέρες μετά στη Νέα Υόρκη, το χαμόγελο ευτυχίας δεν είχε φύγει στιγμή από τα πρόσωπα τους. Η Μαρίνα και ο Σταύρος συμφωνούν ότι «έζησαν μια μοναδική εμπειρία στην Μητρόπολη του κόσμου με τις ιδανικότερες συνθήκες». 

Όλα ξεκίνησαν πριν λίγους μήνες όταν άκουσαν για τον διαδικτυακό διαγωνισμό που διοργάνωνε η Στέγη για τους «Φίλους» της. Το άκρως δελεαστικό έπαθλο για τους νικητές ήταν ένα πενταήμερο ταξίδι στη Νέα Υόρκη προκειμένου να βρεθούν στην πρεμιέρα της παράστασης «Όρνιθές» στο θέατρο St. Ann’s Warehouse στο Μπρούκλιν. Και οι δυο τους δήλωσαν συμμετοχή χωρίς δεύτερη σκέψη και με πολύ θετική διάθεση.

«Ποτέ άλλοτε δεν είχα τόσο έντονο προαίσθημα ότι θα κερδίσω. Έλεγα στη δουλειά “παιδιά εγώ θα λείψω λίγες μέρες στη Νέα Υόρκη” και γέλαγαν μαζί μου», μας λέει η Μαρίνα που ασχολείται με την επικοινωνία και τις δημόσιες σχέσεις.

Ο Σταύρος, απόφοιτος της ψυχολογίας και φοιτητής σε δραματική σχολή, είχε και αυτός ανάλογο προαίσθημα: «Ήθελα τόσο πολύ να δω την παράσταση του Νίκου Καραθάνου για την οποία είχα ακούσει τόσα πολλά, που τη στιγμή που έστελνα τη συμμετοχή μου στο διαγωνισμό πίστευα πραγματικά ότι θα ταξιδέψω στη Νέα Υόρκη».

_{Με τον Νίκο Καραθάνο και τους ηθοποιούς της παράστασης στο δρόμο προς το Μπρούκλιν (Φωτογραφία: Ανδρέας Σιμόπουλος)}

Ωστόσο και οι δύο παραδέχονται ότι όλο αυτό φάνταζε «πολύ ωραίο για να είναι αληθινό» και λίγες μέρες μετά το είχαν βγάλει από το μυαλό τους. Γι’ αυτό και όταν ο Δανιήλ Βεργιάδης, υπεύθυνος του προγράμματος των Φίλων της Στέγης τους τηλεφώνησε για να τους ανακοινώσει ότι κέρδισαν, η έκπληξή τους ήταν μεγάλη: «περπατούσα στον Εθνικό Κήπο και ούρλιαζα από τη χαρά μου» μας αποκαλύπτει ο Σταύρος, ενώ η Μαρίνα γελάει όταν θυμάται την αντίδρασή της: «παρόλο που μου είπαν ότι η συνομιλία ηχογραφείται, εγώ τα είχα χάσει και έλεγα ένα σωρό άσχετα: πείτε μου τι μπορώ να κάνω για να σας βοηθήσω, τι να σας κουβαλήσω!»

_{Ο Σταύρος μαζί με τον Μιχάλη Σαράντη (Φωτογραφία: Ανδρέας Σιμόπουλος)}

Τους ρωτώ πώς προέκυψε αρχικά η σύνδεσή τους με τη Στέγη. «Νομίζω ότι είμαι η “καλύτερη φίλη της Στέγης”. Είμαι από τους πρώτους που γράφτηκαν στο πρόγραμμα, έχω δει αμετρητες παραστάσεις μέσα σ’ αυτά τα χρόνια και μάλιστα έχω κάνει δώρο τη συνδρομή σε φίλους μου» λέει Μαρίνα.

Ο Σταύρος υποστηρίζει ότι τα προνόμια που απολαμβάνουν οι φίλοι του φάνηκαν εξ αρχής πολύ δελεαστικά: «Ως φίλοι της Στέγης έχουμε προτεραιότητα και εκπτώσεις στα εισιτήρια, προσκλήσεις σε γενικές πρόβες και σε άλλα events. Σκέψου ότι πληρώνεις εφάπαξ 50 ευρώ και μπορείς να δεις τέσσερις παραστάσεις της επιλογής σου σε πολύ καλές θέσεις. Και τώρα χάρη σ’ αυτή τη συνδρομή προέκυψε αυτό το ταξίδι…».

Τελικά αυτό το ταξίδι εξελίχθηκε έτσι όπως το είχαν ονειρευτεί; «Αυτό που έζησα ήταν πέρα από κάθε προσδοκία. Από την πρώτη στιγμή ένιωσα ότι είμαι ανάμεσα σε φίλους και 100% μέλος της ομάδας» λέει η Μαρίνα. 

«Πίστευα ότι θα ήμουν εδώ ως απλός θεατής και οτί θα είχα μια τυπική συναναστροφή με το θίασο και μια οριοθετημένη επαφή με τους ανθρώπους της Στέγης. Αλλά τελικά ήταν ακριβώς το αντίθετο» συμπληρώνει ο Σταύρος. 

_{H Μαρίνα και ο Σταύρος στο σκηνικό της παράστασης (Φωτογραφία: Ανδρέας Σιμόπουλος))}

Από αυτό το πυκνό πενθήμερο γεμάτο με επισκέψεις σε μουσεία, συναντήσεις με καλλιτέχνες, περιπλανήσεις στις γειτονιές της Νέας Υόρκης και βέβαια τους «Όρνιθες» σαν σημείο αναφοράς τι είναι αυτό που κρατούν;

Μαρίνα: «Είχα ξανάρθει στη Νέα Υόρκη και τη λάτρεψα από την πρώτη στιγμή. Έτσι αυτή τη φορά δεν είχα αγωνία να κάνω τα τουριστικά «τσεκ». Απόλαυσα το γεγονός ότι είδα ξανά τους «Όρνιθες» με μια άλλη οπτική. Και ότι είχα την ευκαιρία ν’ ακούσω και να μιλήσω με τους συντελεστές της παράστασης για αυτή την εμπειρία. Ένιωσα κατά κάποιο τρόπο μέρος της» επισημαίνει η Μαρίνα.

Σταύρος: «Ονειρευόμουν από μικρός να έρθω στη Νέα Υόρκη. Και όμως αυτό που θα μου μείνει δεν είναι αυτή η συναρπαστική πόλη. Είναι το ότι μοιράστηκα το ταξίδι μ’ αυτούς τους ανθρώπους που πραγματικά απογείωσαν την εμπειρία. Και μόνο γι’ αυτή τη συνδεση αισθάνομαι πολύ τυχερός».

H Mαρίνα στην έκθεση – αφιέρωμα στον David Bowie στο Μουσείο του Μπρούκλιν