Deadpool 2
Ο πλέον ακομπλεξάριστος υπερήρωας της Marvel βγαίνει για δεύτερη φορά κινηματογραφικό σεργιάνι
Υπερστρατιώτης του μέλλοντος ταξιδεύει στο μέλλον και φτάνει στα χωράφια του Deadpool αξιώνοντας να του παραδώσει ένα ορφανό προστατευόμενο του. Φυσικά εκείνος αρνείται και τότε γίνεται το έλα να δεις, με μερικούς ακόμη εκκεντρικούς θνητούς και υπερήρωες να εισέρχονται στο σκηνικό.
Ο αθυρόστομος μισθοφόρος της Marvel με την ικανότητα να γιατρεύει κάθε πληγή (ακόμη και θανατηφόρα όπως ο διαμελισμός του κορμιού του από τη μέση και κάτω!) και το κυνικό χιούμορ επιστρέφει σε μια ακόμη βέβηλη περιπέτεια.
Στο σκηνοθετικό τιμόνι ο Λιτς του «Atomic blonde» διαδέχεται τον Μίλερ της πρώτης ταινίας από το 2016 που σάρωσε τα ταμεία. Ο πρωταγωνιστής φυσικά δεν άλλαξε, καθώς ο καναδός Ρέινολντς δεν είναι απλώς ένας εκ των σεναριογράφων και απόλυτα ταιριαστός με το ρόλο του ατακαδόρου ήρωα. Είναι κατά κάποιο τρόπο ο εμπνευστής του φιλμ, αφού εκείνος πίεζε για δέκα και βάλε χρόνια τους ανθρώπους της Marvel μέχρι να αποφασίσουν να δώσουν το πράσινο φως στην κινηματογραφική μεταφορά του.
Το νέο φιλμ είναι ακόμη πιο κωμικό και αυτοσαρκαστικό, με σεξιστικές ατάκες που καταργούν κάθε έννοια σοβαρότητας και δράση που φέρνει τον σουρεαλισμό να χορεύει παρέα με το σπλάτερ. Φυσικά η ποπ κουλτούρα (το αγαπημένο χόμπι του ήρωα) έχει και πάλι την τιμητική της με μπηχτές που αποδομούν κλασικά τοτέμ – από το «Βασικό ένστικτο» μέχρι τον «Τζέιμς Μποντ»- ενώ ο μόνιμος στόχος του διεστραμμένου και ψυχικά ασταθή ήρωα είναι και πάλι το Χόλιγουντ, τα όσκαρ και οι υπόλοιποι ήρωες της Marvel.
Κάπως αταίριαστο κατά τη γνώμη μας το συγκαταβατικό και συμφιλιωτικό φινάλε, με τη δημιουργία της εναλλακτικής οικογένειες αλλά με κάποιο τρόπο πρέπει να γαληνέψει η ψυχή του ήρωα μας. Και να βρει βέβαια υλικό για την επόμενη συνέχεια που λογικά θα έρθει σύντομα.
Κωνσταντίνος Καϊμάκης