Status Update: Παυλίνα Βουλγαράκη, τραγουδοποιός, ερμηνεύτρια

Συνειδητοποίησα οτι η μουσική είναι ο προορισμός μου σε μεγάλη ηλικία. Πριν 5 χρόνια. Στα 22 μου. 

Οι γονείς μου δεν αντέδρασαν στην επιλογή μου. Με έχουν μεγαλώσει με τέτοιο τρόπο που θα ήταν αδύνατο να έχουν αντιρρηση σε σχέση με οτιδήποτε αναλαμβάνω την ευθύνη του.

Θεωρω ότι είμαστε οι αλληλεπιδράσεις των ερεθισμάτων και των βιωμάτων μας. Στο σπίτι ακούγαμε κρητική μουσική, Beatles, Aphrodite’s child, νέο κύμα, κλασική μουσική. Αν με διαμόρφωσαν όλα αυτά ως προς κάτι, είναι να μην είμαι μονοδιάστατη. Μπορώ να αγαπήσω πολλά πράγματα ταυτόχρονα. Έχω την περιέργεια να τα να ανακαλύψω και να τα πλησιάσω.

Στον χώρο της μουσικής ξεκίνησα περνώντας από οντισιον παραπάνω από μια φορά. Οντισιον για την μόνιμη μπάντα του Σταυρού του Νοτου πριν 5 χρόνια, οντισιον για σχήματα στα οποία συμμετείχα αργότερα. Παράλληλα προσπάθησα να εκμεταλλευτώ τις ικανότητες που έκρινα ότι είχα. Την μουσική και τους στίχους στο κεφάλι μου.

Για εμένα έμπνευση για τα τραγούδια μου είναι τα πάντα. Μια συμμαχία με το χάος. Πέφτεις πάνω του και παίζεις σαν παιδί δημιουργώντας όμως κάτι σε απόλυτη αρμονία. Στίχους μάλλον έγραφα από πάντα.

Δεν είμαι αυστηρή κριτής με κανέναν. Ούτε με τον εαυτό μου. Ίσως επειδή τον καταλαβαίνω πολύ κι αυτό με βοηθάει να καταλαβαίνω και τους άλλους. 

Δεν έχω βρει το στυλ μου μουσικά, όχι, αλλά ενδεχομένως να μην το βρω και ποτέ. Υπάρχει ένας κοινός πυρήνας. Παλεύω για κάτι, παθιαζομαι με κάτι, αφοσιώνομαι σε κάτι. Τώρα το τί θα είναι έχει να κάνει με την προσωπική και καλλιτεχνική μου φαση.

Τα τελευταία χρόνια μ’ αρέσει ν’ ακούω alternative rock, indie rock και indie pop. Από καλλιτέχνες θαυμάζω Florence and the machine, st Vincent, Βat for Lashes, Tame Impala, Tricky. 

Θέλω να ζήσω στο εξωτερικό κάποτε. Το όνειρο μου δεν έχει να κάνει τόσο με μαζική αποδοχή. Τον εαυτό μου προσπαθώ να αποδεχθώ και να ανακαλύψω σ’ ένα πρώτο στάδιο… κι αν μέσα από αυτό το ταξίδι ανακαλύψει και κάποιος άλλος πτυχές του εαυτού του θα είμαι ευτυχισμένη.

Πέρα από τη μουσική με «γεμίζουν» ο ουρανος σε ολες του τις φάσεις, το φεγγάρι, το διάβασμα, οι φίλοι μου, το σπίτι μου.

Ο αγαπημένος μου στίχος είναι: «Εκεί που η εκδίκηση είναι ν’αγαπώ», από το τραγούδι «Μωβ καληνυχτες». Με ηρεμεί και μου δίνει δύναμη. 

Είμαι ενθουσιασμένη για την επερχόμενη συνεργασία με τον Φοίβο Δεληβοριά στην Ταράτσα του Φοίβου. Είναι το πρώτο μου καλοκαιρινό ραντεβού με τους μουσικούς μου φίλους στην πιο όμορφη ταράτσα της πόλης. Παρουσιάζουμε τραγούδια του πρώτου και του δεύτερου δίσκου μου και διασκευες τραγουδιών που αγαπάμε μάλλον όλοι. Πιο συναυλιακά, διασκευασμένα με ηλεκτρικό ήχο και στοιχεία pop και rock. 

Κάθε συνεργασία είναι κι ένα μάθημα για εμένα. Ίσως και περισσότερα από ένα. Κάποιες φορές καλλιεργώ ουσιαστική σύνδεση, το οποίο είναι ακόμα πιο πολύτιμο για εμένα.