Βασικός ύποπτος
Βασισμένη στο μυθιστόρημα του συγγραφέα Τζορτζ Χαράρ, η ταινία του Σουηδού Σάιμον Κάιζερ («Before We Die») επιχειρεί να ανιχνεύσει το νόημα (καθώς και το τίμημα) της αλήθειας.
O Έβαν Μπερτς (Γκάι Πιρς) είναι καθηγητής φιλοσοφίας. Έχει μία φαινομενικά ειδυλλιακή ζωή με τη γυναίκα του Έλεν (Μίνι Ντράιβερ) και τα δύο παιδιά τους. Όμως, το παρελθόν του κρύβει μια σειρά από ακατάλληλες σχέσεις με φοιτήτριες. Έχοντας ήδη αναγκαστεί να μετακομίσει λόγω αυτής της ανάρμοστης συμπεριφοράς, η οικογένεια θα δοκιμαστεί όταν ο Έβαν θεωρηθεί ο βασικός ύποπτος για την εξαφάνισης μιας νεαρής φοιτήτριας.
Γνώριμο το σκηνικό (η εξαφάνιση μιας κοπέλας έχει ως βασικό ύποπτο έναν ευφυή άντρα που εδώ τυγχάνει να είναι καθηγητής φιλοσοφίας), δυνατή υποκριτική κόντρα μεταξύ των δύο…Πιρς (Πιρς Μπρόσναν και Γκάι Πιρς) αλλά αμήχανο αν όχι άδοξο φινάλε για μια ταινία που τουλάχιστον στο πρώτο μισό της μας είχε προϊδεάσει για σπουδαία πραγματα.
Δεν είναι κακή αφού έχει ιδέες, φιλοσοφικό υπόβαθρο που κουμπώνει μια χαρά με την πλοκή («ενοχή είναι ο φόβος που έχουμε για τον άγνωστο εαυτό μας» ακούγεται να λέει κάποια στιγμή ο ήρωας που παλεύει (;) να τιθασεύει τις ορμές του για το καλό της οικογένειας) ενώ το ερώτημα για το αν είναι όντως ο δράστης κρατά καλά την αγωνία για το θεατή μέχρι και λίγο πριν το φινάλε. Κάπου εκεί τα καλά νέα τελειώνουν κι αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για ένα κλείσιμο κοινότυπο, προβλέψιμο και άκρως συμβατικό.
Κωνσταντίνος Καϊμάκης
