10 Μέρες χωρίς τη Μαμά
Η ταινία που έγινε η πιο μεγάλη εμπορική επιτυχία της χρονιάς στην Αργεντινή είναι μια κωμωδία που θυμίζει… Ελλάδα!
Ο Βίκτορ και η Βέρα είναι παντρεμένοι 20 χρόνια κι έχουν 4 παιδιά. Ο Βίκτορ είναι απορροφημένος από τη δουλειά του και δεν ασχολείται καθόλου με την καθημερινότητα της οικογένειας, ενώ ζηλεύει την γυναίκα του για τον «άφθονο» χρόνο της. Η Βέρα, νιώθοντας εξουθενωμένη από τις χιλιάδες δουλειές και συνειδητοποιώντας την αδιαφορία του άντρα της αποφασίζει να κάνει διάλειμμα και να πάει διακοπές μόνη.
Χωρίς να πρωτοτυπεί το φιλμ βγάζει αρκετό γέλιο με μερικές πραγματικά αστείες σκηνές που πηγάζουν από τα ενδότερα της οικογένειας όπου σε αρκετές περιπτώσεις η ευθύνη του μεγαλώματος των παιδιών πέφτει στη μητέρα, ενώ στο ρόλο του βασικού γελωτοποιού ο έμπειρος Ντιέγκο Περέτι («Χωρίς παιδιά») έχει το στιλ και να προσόντα προκειμένου να πείσει για τον… ελληναρά που κρύβει μέσα του.
Ένας άντρας αφιερωμένος στη δουλειά του και μόνο κατά περίσταση βρίσκεται δίπλα στην οικογένεια του όταν όλα είναι φτιαγμένα στην εντέλεια από τη σύζυγο του η οποία διαθέτει «υπερφυσικές» δυνάμεις! Φυσικά οι υπερβολές δεν λείπουν (οι γαστρονομικές επιδόσεις της ηρωίδας αξίζουν πολλά Michelin), οι σπιντάτες κούρσες του πατέρα όταν μένει μόνος με τα τέκνα του θυμίζουν Βέγγο, ενώ η κανιβαλιστική αποδόμηση της αντρικής «ανωριμότητας» γίνεται με βάση κάποιους μονοδιάστατους χαρακτήρες (ο κολλητός του ήρωα) και προσφυγή σε χοντροκομμένα κλισέ.
Αν μη τι άλλο πάντως διασκεδάζεις με το ρυθμό της αφήγησης και με την ανελέητη κριτική του σκηνοθέτη πάνω σε όλες τις εκφάνσεις της φαλλοκρατίας και του μισογυνισμού.
Κωνσταντίνος Καϊμάκης