Sting και Shaggy «κέρδισαν» το Ηρώδειο
Ήμουν την πρώτη μέρα στο Ηρώδειο, όχι εκείνη που βγήκε ο Sting με την σκούπα να σκοπίσει τα νερά της βροχής από την σκηνή, την προηγούμενη που δεν έβρεξε και κάτω από την Ακρόπολη είχε τον Τζαμαϊκάνικο καιρό που φέρνουν μαζί τους ο Sting και ο Shaggy σε αυτή την περιοδεία. Τον ίδιο, Τζαμαϊκάνικο καιρό, είχε και την δεύτερη/μετά τη βροχή/ μέρα. Δηλαδή, θέλω να πω ότι είμασταν από τους πρώτους, αν όχι οι πρώτοι που είδαν την συνεργασία των δύο σούπερσταρ λάιβ στην σκηνή.
Η είδηση για την παρουσία του Shaggy ήταν για μένα εξ’ αρχής το μεγάλο ατού της συναυλίας. Στο τέλος του λάιβ στο Ηρώδειο, με τους δυο να μην έχουν αφήσει ο ένας τον άλλον στιγμή, μιλάμε άνετα για μια μοιρασμένη άψογα, δεμένη, αγκαλιασμένη παράσταση με περιεχόμενο- τα τραγούδια του Sting, τις διαχρονικές του επιτυχίες, τις φίνες συνθέσεις του και την εντονη ρέγκε γεύση που έδινε ο Shaggy ανακατεύοντας τα Τζαμαϊκάνικα συστατικά των κομματιών του Sting (από τους Police και τα 80ς υπήρχαν εκεί, μην το ξεχνάμε) με τα Mr Boοmbastic μεγάλα σουξέ, όλα πάνω στον καμβά της καινούργιας δουλειάς των δυο, της συνεργασίας τους στο άλμπουμ «44/876» που κυκλοφόρησε πρόσφατα.
O Sting, μεγάλος μάστορας και «γάτος» τιμά πρώτα από όλους ο ίδιος την δουλειά του και δεν σταματάει να κινείται δημιουργικά σε κατευθύνσεις που τον εμπνέουν
Ακόμη και εκείνοι οι πιστοί του Sting που είχαν επιφυλάξεις για τον μεγάλο ρόλο του Τζαμαϊκανου στην συναυλία, απόλαυσαν την αλλιώτικη πρόταση του Άγγλου. Γιατί όπως φάνηκε, ο Sting, μεγάλος μάστορας και «γάτος» τιμά πρώτα από όλους ο ίδιος την δουλειά του και δεν σταματάει να κινείται δημιουργικά σε κατευθύνσεις που τον εμπνέουν. Αλλιώς θα έμενε στα ίδια, προσέχοντας μην σπάσει το Fragile και αναπαράγοντας τα Χρυσά Λιβάδεια του.
O Shaggy επίσης έχει μια καριέρα γεμάτη από τραγούδια που ακούγονται παντού (it wasn’t me, sexy ladies, mr boοmbastic, angel κ.α) σημαντικές συνεργασίες και έναν δικό του ιδιαίτερο τρόπο να τραγουδάει/ραπάροντας πάνω στο reggae τόνο του/ πολύ χαρακτηριστικό. Κάθε άλλο παρά τυχαίος (για όσους τυχόν αναρωτήθηκαν). Στο « 44/876» (ο τίτλος αναφέρεται στους τηλεφωνικούς κωδικούς για την Βρετανία και την Τζαμάϊκα από την Αμερική) οι δυο τους γράφουν μαζί τα τραγούδια και αποδεικνύεται ότι τα μεταφέρουν πολύ έξυπνα στην σκηνή.
Ο Sting άφησε τους big rock idol συνειρμούς στα παλιά τα χρόνια (έπιασε και σκούπα, έτσι;) και όχι μόνο δεν έχασε τίποτε από την αξία του, αλλά κέρδιζε συνεχώς ακόμη και κρατώντας πίσω τη θέση του στο μπάσο του αφήνοντας τον Shaggy να κάνει παιχνίδι σε όλη την σκηνή (και με το κοινό του Ηρωδείου, που σηκώθηκε όρθιο και χόρευε). Με εξαιρετικους μουσικούς και ταλέντα στα backing vocals, με χιούμορ, με τραγούδια που ήξεραν όλοι και με τα νέα τους κομμάτια που πέρασαν όμορφα στον κόσμο.
Σε αυτές τις δύσκολες -και για τους καλλιτέχνες- εποχές όσοι θέλουν να μείνουν στο παιχνίδι, που πια σε μεγάλο βαθμό παίζεται στις συναυλίες αφού δεν βγαίνουν χρήματα πια από τις πωλήσεις δίσκων, πρέπει συνεχώς να ανακαλύπτουν καινούργια πράγματα, να κατεβαίνουν με νέες προτάσεις. Αυτό έκανε ο Sting, αυτό έκανε και ο Shaggy. Και τα live έτσι γίνονται όλο και πιο δυνατά.
