Ο Πρόεδρος

Ο πρόεδρος της Αργεντινής βρίσκεται εγκλωβισμένος ανάμεσα στην πολιτική και την προσωπική του ζωή κατά τη διάρκεια μιας συνόδου κορυφής σε ένα απομακρυσμένο ξενοδοχείο στην καρδιά των Aνδεων όπου και θα οριστικοποιηθούν περιφερειακές στρατηγικές, γεωπολιτικές συμμαχίες και το φλέγον ζήτημα της διαχείρισης του πετρελαίου της Λατινικής Αμερικής.

Ο αργεντινός σκηνοθέτης και σεναριογράφος Σαντιάγκο Μίτρε έγραψε τον «Πρόεδρο» έχοντας στο νου του τον Ρικάρντο Νταρίν.

Ο εξαιρετικός ηθοποιός και σούπερ σταρ του ισπανόφωνου κινηματογράφου – αμέτρητες οι ταινίες που τον έχουμε δει: από το «Μέσα από τα μάτια της» και το «Εννιά βασίλισσες» έως το «Ιστορίες για Αγρίους» και το «Truman»- ταιριάζει γάντι στο ρόλο και μεταμορφώνεται σε ένα ανεπανάληπτο πρόεδρο.

Πρόκειται για ένα αυθεντικό ηγέτη με σάρκα και οστά αλλά και ένα πρόσωπο που μέσα από την αμφισημία και τον αδιευκρίνιστο ψυχισμό του, οδηγεί την πολιτική παράμετρο του σεναρίου σε γκρίζες ζώνες και δύσκολα ηθικά διλήμματα. Αγωνία, σκεπτικισμός, κλίμα καταγγελίας καθώς και αξιοποίηση των κλισέ ενός δύσκολου είδους (πολιτικό θρίλερ) πατώντας άλλοτε στα παλιά και κλασικά φιλμ των 70ς κι άλλοτε πιάνοντας απευθείας συνομιλία με το σήμερα (είναι αδύνατο βλέποντας την ταινία να μην σας έρθει στο μυαλό το «House of cards») είναι τα βασικά στοιχεία του φιλμ, μαζί φυσικά με την παρουσία του Νταρίν.

Κρίμα μόνο που όλο αυτό το άρτιο και ατμοσφαιρικό κατασκεύασμα κάποια στιγμή παίρνει χωρίς πειστική εξήγηση λάθος δρόμο, προσθέτοντας στην πολιτική εξίσωση ένα τόσο ξένο στοιχείο, όπως το μεταφυσικό.