Oυρανοξύστης

Ο βετεράνος πολέμου Γουίλ Σόγιερ, μετά από την αναγκαστική απόσυρση του από την ενεργό δράση λόγω τραυματισμού, προσφέρει υπηρεσίες ασφαλείας σε ουρανοξύστες. Σε μια αποστολή στην Κίνα ενοχοποιείται για την ξαφνική ανάφλεξη τμήματος του ψηλότερου, πιο εξελιγμένου και (θεωρητικά) ασφαλέστερου ουρανοξύστη, την ασφάλεια του οποίου είχε μόλις αναλάβει. Ο Γουίλ προσπαθεί να βρει τους υπαίτιους της φωτιάς και να σώσει την οικογένειά του που είναι παγιδευμένη μέσα στο κτίριο.

Πρόκειται για ένα φιλμ που δεν αρνείται την χολιγουντιανή καταγωγή του και αποτελεί την πεμπτουσία του απενοχοποιημένου, χορταστικού θεάματος. Το μεγάλο του ατού πάντως δεν είναι τα ευφάνταστα ψηφιακά εφέ που κόβουν την ανάσα (επιπλέον η πύρινη κόλαση στους υψηλότερους ορόφους του ουρανοξύστη φέρνει στο νου το φλεγόμενο «Πύργο της κολάσεως» του 1974 σε σκηνοθεσία Τζον Γκιλέρμιν με τους Στιβ μακ Κουίν και Πολ Νιούμαν) αλλά ο πρωταγωνιστής. Ο θεόρατος Ντουέιν Τζόνσον, που με την πληθωρική παρουσία και τα απίστευτα κατορθώματα του, καταργεί τους κανόνες της φύσης και της λογικής.

Ακόμη και με ένα ψεύτικο, μηχανικό πόδι- κληρονομιά από το ατύχημα που τον συνταξιοδότησε – ο αμερικανός σταρ πετυχαίνει με απαράμιλλο στυλ και φινέτσα, να δώσει άλλο νόημα στην έννοια της κινηματογραφικής φαντασίας. Είτε πηδάει από σιδερένιους γερανούς στο κενό, είτε σπάει με ευχέρεια τους κώδικες στα ηλεκτρονικά συστήματα προστασίας του ουρανοξύστη, είτε πλακώνεται με εκπαιδευμένους μισθοφόρους εξ Ανατολής, είτε υπερασπίζεται τα μέλη της οικογένειας του, είτε δεν χάνει στιγμή τη ψυχραιμία ή την αυτοπεποίθηση του, ο Ντουέιν Τζόνσον δηλώνει παρών σε ότι του ανατεθεί και δείχνει ότι είναι φτιαγμένος από το υλικό των σπουδαίων προκατόχων του (Αρνολντ Σβαρτσενέγκερ, Μπρους Γουίλις, Σιλβέστερ Σταλόνε) στο κομμάτι της εξωπραγματικής κινηματογραφικής περιπέτειας.

Κωνσταντίνος Καϊμάκης