Σε μια περίοδο όπου οι Αμερικανοί αραβικής καταγωγής βρίσκονται στο στόχαστρο, δύο τραγουδίστριες, η Mona Haydar και η Rotana (κατά κόσμον Rotana Tarabzouni) σπάνε τα όρια, χρησιμοποιώντας παρόμοια μηνύματα, αλλά διαφορετικές προσεγγίσεις.
Σε συνέντευξή της στο Al Jazeera, η Mona Haydar, ντυμένη πιο παραδοσιακά, μιλάει για την πατριαρχία, υποστηρίζοντας ότι υπερβαίνει την κοινωνική τάξη, τη θρησκεία, την κουλτούρα, τη γεωγραφία και τα όποια σύνορα, ενώ η Rotana, ντυμένη πιο αποκαλυπτικά, ομολογεί ότι δέχεται πολλά αρνητικά σχόλια στους λογαριασμούς που διατηρεί στα social media και αυτό γιατί η μουσική της, όπως και η εμφάνισή της, είναι ασυνήθιστα στην κοινότητά της.
Rotana
Οι ανησυχίες τους, ωστόσο, δεν είναι μόνο εσωτερικές. Συνδυάζονται με το γεγονός της γέννησης τους μέσα σε μια κουλτούρα, το Ισλάμ, που είναι αντικείμενο έντονης κριτικής στις Ηνωμένες Πολιτείες, τη χώρα όπου ζουν και δημιουργούν.
Η κοινωνία ορίζει, συνεχίζει η Mona Haydar, πόσο δέρμα πρέπει να δείχνεις, για να θεωρείσαι όμορφη, δηλώνοντας “Όποιος κι αν είσαι, από όπου κι αν είσαι, όπως κι αν είσαι, σε αγαπώ”, ενώ προσπαθεί, μέσα από τη μουσική της, να ανοίξει το διάλογο γύρω από το ζήτημα της έμφυλης βίας και να δημιουργήσει ασφαλείς χώρους για τις γυναίκες.
Από την άλλη, η Rotana, μιλώντας για το single της Daddy, αναφέρειότι δεν πρέπει να επιτρέπεις σε κανέναν να σε κάνει να νιώθεις αδύναμος, για να νιώσει εκείνος καλά, επισημαίνοντας ότι daddy μπορεί να είναι οι κοινωνικές απαιτήσεις, ο bully στο σχολείο, αλλά, κυρίως, η φωνή που έχουμε μέσα και μας λέει ότι δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε.
