Οι πειρατές της Σομαλίας

Το 2008, ο καναδός Τζέι Μπαχαντούρ έχει μόλις αποφοιτήσει από το πανεπιστήμιο του Τορόντο και αναζητά ένα κίνητρο για να εμπνευστεί το «μεγάλο ρεπορτάζ» της καριέρας του. Το βρίσκει όταν συναντά τυχαία το είδωλό του, τον συντάκτη της Daily Mail, Σέιμουρ Τόλντεν, κι αποφασίζει να ταξιδέψει στη Σομαλία για να γνωρίσει από κοντά τους θρυλικούς σομαλούς πειρατές.

Η ψευδαίσθηση της ρομαντικής περιπέτειας με το άλλοθι της δημοσιογραφικής έρευνας, συναντά τη σκληρή υπενθύμιση μιας αβάσταχτης πραγματικότητας (η ζωή στη Σομαλία) που θα προκαλέσει κραδασμούς στον εσωτερικό κόσμο και τον ψυχισμό του αφελή καναδού Τζέι. Χάρη όμως στη συνδρομή και την ανεκτίμητη βοήθεια του ντόπιου «ξεναγού» και μεταφραστή του (ο υποψήφιος για όσκαρ στο «Κάπτεν Φίλιπς» σομαλός Μπαρκάντ Αμπντί έχει το στιλ και την εμπειρία για να πλάσει ένα χαρακτήρα που αφήνει έντονο το στίγμα του στην ταινία) θα μπορέσει να βρει το δρόμο του και να βγει σχεδόν αλώβητος από αυτή τη δοκιμασία. Πρόκειται για μια προσωπική οδύσσεια που έχει τη μορφή του έρωτα, της σουρεαλιστικής περιπέτειας και των αμέτρητων κίνδυνων, η οποία στην πορεία μετατρέπεται σε ιστορία ενηλικίωσης και αυτοπροσδιορισμού. Δυνατές αφηγηματικές σφήνες, κάποιες ευρηματικές σκηνές, το αναγκαίο πολιτικό σχόλιο για την σύγχρονη προσφυγιά, η αδυναμία κατανόησης από πλευράς δυτικού πολίτη της τρέλας που επικρατεί στο άγνωστο χάος της Σομαλίας και τραγελαφική περιγραφή μιας 6μηνης διαμονής (το διάστημα που πέρασε ο καναδός δημοσιογράφος στη χώρα) είναι τα στοιχεία που ξεχωρίζουν αλλά δεν αρκούν για να γίνει η ταινία μια πραγματικά πολυδιάστατη και αξέχαστη εμπειρία όπως συνέβη στην περίπτωση του ήρωα. Ο βασικότερος λόγος είναι η ατολμία και η αστοχία του σκηνοθέτη να συλλάβει με ρεαλιστικούς, πειστικούς όρους την δίψα του ήρωα του για την προσωπική αλλαγή και το κυνήγι της επαγγελματικής επιτυχίας.

Κωνσταντίνος Καϊμάκης