Η καλόγρια
Ο τρόμος του «Conjuring» έχει τη δική του ιστορία. Ιδού το πρίκουελ της αρχής του κακού.
Οταν μια νεαρή καλόγρια αυτοκτονεί σε μοναστήρι της Ρουμανίας, ένας ιερέας με θολό παρελθόν και μία ασκούμενη μοναχή, στέλνονται από το Βατικανό για να διερευνήσουν το θάνατό της.
Ο Τζέιμς Γουάν, ο εμπνευστής και σκηνοθέτης της περίφημης σειράς ταινιών «Conjuring» περιορίζεται εδώ σε ρόλο παραγωγού, ενώ προσφέρει και την κεντρική ιδέα στο σενάριο που ακολουθεί τη λογική του πρίκουελ.
Το αποτέλεσμα χωρίς να απογοητεύει, αδυνατεί να γίνει τόσο τρομακτικό – και κυρίως πειστικό- όσο ήταν τα προηγούμενα φιλμ («Το κάλεσμα», «Άναμπελ»). Η έμφαση δίνεται στο άγχος που προκαλεί η ατμόσφαιρα και το δαιμονικό στοιχείο του ρουμανικού μοναστηριού, ενώ η κάμερα ακολουθεί πιστά τις προσταγές του Γουάν που ακολουθεί το ρητό «πρωτοτυπήστε και τρομάξτε το θεατή».
Ο τελευταίος, αν είναι άσχετος με την ιστορία και δεν ξέρει τι γίνεται, θα τα κάνει πάνω του. Ο μυημένος όμως θεατής δεν θα νιώσει ιδιαίτερες εκπλήξεις, με αποκορύφωμα το απόλυτα συμβατικό – και στα όρια του αστείου- φινάλε όπου ένας αχταρμάς από χριστιανικά σύμβολα, ανίερο χιούμορ, προβλέψιμα κλισέ και την μορφή της κολασμένης καλόγριας να μην προκαλεί τόσο δέος πια, δίνει την σκυτάλη στην αφετηρία του πρώτου «Conjuring». Εκεί δηλαδή που πρωτογνωρίσαμε το ζευγάρι των παραψυχολόγων Εντ και Λορέιν Γουόρεν.
Κωνσταντίνος Καϊμάκης