Οι ταινίες της εβδομάδας: Η αντιρατσιστική «Παρείσφρηση» του Σπάικ Λι

Εξαφανισμένος για χρόνια από τη διεθνή σκηνή – με μόνη παρένθεση το αμερικανικό ριμέικ του «Old boy» το 2013- ο Σπάικ Λι επανήλθε δυναμικά φέτος στα μεγάλα καλλιτεχνικά event με την «Παρείσφρηση» του που έλαμψε στις Κάνες αποσπώντας το Μέγα Βραβείο της επιτροπής, πράγμα που σημαίνει ότι έφτασε πολύ κοντά στο να κατακτήσει ακόμη και τον Χρυσό Φοίνικα. Δικαίως, αφού το φιλμ είναι μια στυλάτη, κουλ αποδόμηση της ρατσιστικής Αμερικής με όχημα το… μαύρο χιούμορ και μια αληθινή ιστορία που συνέβη στις αρχές των 70ς.

Οι καλές ταινίες της βδομάδας έχουν και συνέχεια: το ευρηματικό στην αφήγηση του «Searching» του 27χρονου άγνωστου σκηνοθέτη Ανίς Τσαγκαντί, περιγράφει με άκρως ρεαλιστικούς (και βουτώντας στα μυστικά της τεχνολογίας) όρους την προσπάθεια ενός πατέρα να εντοπίσει τα ίχνη της εξαφανισμένης εφήβου κόρης του.

Στη γλυκιά και τρυφερή δραμεντί «Τι θα πει ο κόσμος» μια 16χρονη νορβηγίδα πακιστανικής καταγωγής πασχίζει να βρει την ταυτότητα (μαζί και την ελευθερία της) ανάμεσα στις δύο διαφορετικές κουλτούρες που μεγαλώνει.

Επιστροφή στις ενδιαφέρουσες ταινίες και για τον Λοράν Καντέ, έστω κι αν το «Ατελιέ» του κουβαλά πολλές από τις τεχνικές δημιουργικής γραφής που πρωτοείδαμε στο «Ανάμεσα στους τοίχους» που του είχε χαρίσει το Χρυσό Φοίνικα προ δεκαετίας.

Ο «Μικροπόδαρος» είναι το προχώ animation που μπορεί να αγαπήσουν εξίσου μικροί και μεγάλοι, ενώ το «Bel Canto» με τους Τζούλιαν Μουρ και Κεν Γουατανάμπε τραγουδά κάπως άγαρμπα το τρίπτυχο «Ελευθερία- Μουσική- Έρωτας».

Το «Μια μικρή χάρη» με τις Άννα Κέντρικ- Μπλέικ Λάιβλι δύσκολα κατατάσσεται σε ένα μόνο είδος (είναι ένα κωμικό θρίλερ με στοιχεία δράματος) ενώ το «Kin» είναι μια περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας χωρίς υψηλές προδιαγραφές και η «Συνάντηση» μια ιταλική ταινία μυστηρίου που τουλάχιστον σεναριακά υπόσχεται κάποιες έντονες συγκινήσεις.

Τέλος, στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση θα προβάλλεται αποκλειστικά από την Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου η νέα ταινία του Μπάμπη Μακρίδη («L») με τίτλο «Οίκτος» και συνσεναριογράφους τον ίδιο το σκηνοθέτη και τον Ευθύμη Φιλίππου.