Status Update: Δημήτρης Μακαλιάς, ηθοποιός, σκηνοθέτης, παρουσιαστής

Από τότε που θυμάμαι τον ευαυτό μου μου άρεσε πάντα το θέατρο και η μουσική. Το θέατρο ως θεατής και η μουσική περισσότερο ως δημιουργός. Η σκέψη να κάνω το πέρασμα στην υποκριτική ήρθε τρεις φορές. Την πρώτη ξεκίνησα θεατρικό παιχνίδι στο δημοτικό και τα παράτησα μετά από δύο μαθήματα γιατί δε μου άρεσε η διαδικασία. Τη δεύτερη έφτασα μέχρι τη σχολή του Εθνικού Θεάτρου για να δηλώσω συμμετοχή στις εξετάσεις αλλά έφυγα τρέχοντας βλέποντας τις αθλιες συνθήκες του χώρου. Η τρίτη, τέσσερα χρόνια μετά τη δεύτερη, ήταν και η φαρμακερή. Είπα να δώσω μια τελευταία ευκαιρία και να πάω στην Θεσσαλονίκη να δώσω εξετάσεις στη δραματική σχολή του Κρατικού Θεάτρου. Είχα επιτέλους βρει αυτό που μου ταίριαζε!

Δεν κάνω τίποτα στο οποίο δε νιώθω άνετα. Μου αρέσει πάρα πολύ να δοκιμάζω. Δεν το κάνω εύκολα σε απλά πράγματα, όπως στο φαγητό, αλλά στη δουλειά μου θέλω να δοκιμάσω όσα περισσότερα πράγματα μπορώ. Είναι ένας τρόπος απόδρασης, ψυχαγωγίας, προσωπικού ταξιδιού.

Δεν νομίζω ότι εξυπηρετεί κανέναν να “κλειδώνει” τι του αρέσει περισσότερο. Είμαι περισσότερο υπέρ του να κάνουμε όπως αισθανόμαστε εκείνη τη στιγμή. Προσωπικά νιώθω ότι αναζητώ την ισορροπία. Ταυτόχρονα με κάτι κωμικό που κάνω στο θέατρο ή αλλού, αναζητώ να συμμετέχω και σε αντίθετες συνθήκες. Πάντως αυτή τη στιγμή δεν έχω στο μυαλό μου κάτι το οποίο θα θελα να δοκιμάσω. Ίσως το ραδιόφωνο…;

_{“Cock” στο θέατρο Αθηνών}

Η καθημερινότητα που αντιμετωπίζω σ’ αυτή τη φάση είναι γεμάτη με πολλές πρόβες, παραστάσεις και μια τηλεοπτική εκπομπή που συμμετέχω. Το “Τι λέει;” στον Alpha είναι η καθημερινή επαφή μου με το infotainment, κάνω παραστάσεις για το “Αγόρι με τη βαλίτσα” στο θέατρο Κάππα και με το “Cock” στο θέατρο Αθηνών αλλά και πρόβες για την παράσταση “Tailor made Comedy” στο θέατρο Ζίνα.

Το έργο «Cock» είναι μια ευτυχής συγκυρία συνάντησης φίλων που οδήγησε σε μια πολλή ιδιαίτερη και όμορφη θεατρική πράξη. Η Φωτεινή Αθερίδου και ο Μίνως Θεοχάρης είναι φίλοι ζωής και μαζί ξεκινήσαμε για αυτή τη δουλειά. Με συνοδοιπόρους τον Αλέξανδρο Καλπακίδη και τον Ηλία Μουλά αναζητήσαμε μέσω του “Cock” να δούμε τα κοινωνικά όρια της ελληνικής κοινωνίας. Το Cock έχει μια συναισθηματική ιστορία ενός ζευγαριού ώσπου εμφανίζεται το τρίτο πρόσωπο και οι ισορροπίες αλλάζουν. Πολύ δε περισσότερο όταν το ζευγάρι είναι ομοφυλόφυλο και εμφανίζεται μια γυναίκα να τους χωρίσει!

Αυτό το έργο καυτηριάζει την ανάγκη μας για “ταυτοποίηση” των ανθρώπων. Να βάζουμε σε όλους και σε όλα μια “ταμπέλα” για το τι και ποιός είναι τι. Είναι ένας σύγχρονος ύμνος στην ελευθερία μας. Την ερωτική, τη σεξουαλική, την κοινωνική, τη φιλική, την πολιτική. Ένα σύγχρονο σχόλιο για τα αμφιλεγόμενα θέματα της κοινωνίας μας, όπως η θρησκεία, η πολιτική, η καταγωγή, η εικόνα μας, το status μας, το κρεβάτι μας.

_{Το “Αγόρι με τη βαλίτσα” στο θέατρο Κάππα}

Η γέννηση του γιου μου άλλαξε πολύ το συναισθηματικό μου κόσμο. Ταυτόχρονα νιώθω πιο ήρεμος, λιγότερο αγχωτικός και σίγουρα πολύ ξενυχτισμένος! Στη δουλειά προσέχω πια να αφιερώνω πιο συμπυκνωμένο χρόνο. Δεν αναλώνομαι όπως παλαιότερα σε άσχετα πράγματα. Έχω ανάγκη να επιστρέφω γρήγορα κοντά του και να του δίνομαι όσο περισσότερο μπορώ.

Τι εύχομαι για το μέλλον; Μόνο την υγειά μας θα ήθελα να έχουμε. Όλα τα άλλα είναι για να έρχονται και να φεύγουν. Δε με απασχολούν ιδιαίτερα ούτε τα καλλιτεχνικά ούτε κάτι άλλο, παρά μόνο η οικογένεια μου.