Κλυταιμνήστρα;
Ένα ακόμη θεατρικό καταφύγιο εγκαινιάζεται με μια παράσταση του Ανδρέα Στάικου. Πρόκειται για το θέατρο Ράγες, που ανεβάζει την Κλυταιμνήστρα;, μια Κλυταιμνήστρα όμως σύγχρονη που γράφτηκε στο Παρίσι το 1974-75 ως μια θεατρική άσκηση που εμπνεόταν απ τους ηθοποιούς και απευθυνόταν σ αυτούς. Εμπνευσμένη από την σχέση Κλυταιμνήστρας και Ηλέκτρας, η παράσταση παρουσιάζει δυο γυναίκες […]
Ένα ακόμη θεατρικό καταφύγιο εγκαινιάζεται με μια παράσταση του Ανδρέα Στάικου. Πρόκειται για το θέατρο Ράγες, που ανεβάζει την Κλυταιμνήστρα;, μια Κλυταιμνήστρα όμως σύγχρονη που γράφτηκε στο Παρίσι το 1974-75 ως μια θεατρική άσκηση που εμπνεόταν απ τους ηθοποιούς και απευθυνόταν σ αυτούς. Εμπνευσμένη από την σχέση Κλυταιμνήστρας και Ηλέκτρας, η παράσταση παρουσιάζει δυο γυναίκες ηθοποιούς, που ζουν μέσα στην τραγωδία του ίδιου τους του εαυτού. Μνήμες και βιώματα είναι τα υπάρχοντα που κουβαλούν πάντα μαζί τους. Με αυτά πορεύονται και γι αυτά ζουν. Το έργο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην Αθήνα το 1987 σε σκηνοθεσία Βασίλη Παπαβασιλείου, με τις Όλια Λαζαρίδου και Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου, κι από τότε ανέβηκε πολλές φορές σε Ελλάδα και εξωτερικό.