Ελεύθεροι Πολιορκημένοι
Ο σκηνοθέτης Σταύρος Τσακίρης και η εταιρεία Omicron 2 δημιούργησαν μία ξεχωριστή θεατρική παράσταση-performance βασισμένη στην ημιτελή ποιητική σύνθεση του εθνικού μας ποιητή Διονυσίου Σολωμού “Ελεύθεροι Πολιορκημένη”, εμπνευσμένη από την πολιορκία του Μεσολογγίου και την ηρωική έξοδο των πολιορκημένων. Στην παράσταση παρουσιάζονται τα τρία σχεδιάσματα που διασώθηκαν. Στο Πρώτο σχεδίασμα, εμφανίζεται ένας άνδρας κλεισμένος σ […]
Ο σκηνοθέτης Σταύρος Τσακίρης και η εταιρεία Omicron 2 δημιούργησαν μία ξεχωριστή θεατρική παράσταση-performance βασισμένη στην ημιτελή ποιητική σύνθεση του εθνικού μας ποιητή Διονυσίου Σολωμού “Ελεύθεροι Πολιορκημένη”, εμπνευσμένη από την πολιορκία του Μεσολογγίου και την ηρωική έξοδο των πολιορκημένων. Στην παράσταση παρουσιάζονται τα τρία σχεδιάσματα που διασώθηκαν. Στο Πρώτο σχεδίασμα, εμφανίζεται ένας άνδρας κλεισμένος σ ένα μπαούλο σαν ξεχασμένος από χρόνια, που προσπαθεί ν αναδυθεί στην πραγματικότητα, ενώ το κείμενο ακούγεται ηχογραφημένο από τον Μίκη Θεοδωράκη. Στο Δεύτερο, οι πολιορκούμενες και εξόριστες μέσα στον ίδιο τους τον τόπο γυναίκες υπερασπίζονται το χρέος της γενιάς και του φύλου τους. Στο τέλος ακούγεται η Ασπασία Παπαθανασίου σε ένα απόσπασμα από τη “Γυναίκα της Ζάκυθος”. Το Τρίτο αποτελεί μια ελεγεία για τον ηρωικό θάνατο που χαρίζει η συνείδηση του πνευματικού χρέους, με όλα τα πρόσωπα της έμπνευσης του Σολωμού να κάθονται σε ένα δείπνο ψυχών. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον σημειώνει το γεγονός ότι η παράσταση πραγματοποιείται σε μια μη θεατρική σκηνή που διαμορφώθηκε ειδικά για την παράσταση σε έναν χώρο 1.000 τ.μ. στις εγκαταστάσεις της εταιρείας Metron στου Ρέντη, ικανοποιώντας έτσι την ανάγκη της δημιουργίας μίας αντισυμβατικής μορφής θεάτρου. Ο γυμνός χώρος και ο καθαρός και λιτός λόγος των ηθοποιών, απαλλαγμένος από αισθηματικές ή λογικές ερμηνείες, αφήνουν την καθαρή ποίηση να εκφραστεί ανεπηρέαστη από αναπαραστάσεις. Μόνο ένα σύγχρονο γλυπτό του Κώστα Βαρώτσου σπάει το άδειο σκηνικό φόντο, ενώ όλα τα εργαλεία της παράστασης, από τα μικρόφωνα έως τα καθίσματα, χρησιμοποιούνται και αυτά αντισυμβατικά, ως αντικείμενα μιας σύγχρονης συναυλίας ή ενός παράδοξου μουσικού θεάματος που συμβαίνει μέσα σ ένα στούντιο ηχογράφησης. Μέσα σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί η μουσική του Πλάτωνα Ανδριτσάκη, που πηγάζει από τους ήχους της φύσης και του κόσμου, με κραυγές, ψιθύρους και σιωπές.