Thinking Things από τον Γιώργο Απέργη στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση
Ένα ρομποτικό τοτέμ. Δύο φωνές. Μία χορεύτρια. Ένας δεξιοτέχνης των κρουστών. Όλοι τους συνθέτουν τη νέα δημιουργία, «Thinking Things», του Γιώργου Απέργη, που φιλοξενεί η Στέγη στις 3 Νοεμβρίου 2018 στις 20.30.
Κλείνοντας την παρουσίαση στη Στέγη της άτυπης τριλογίας του, που ξεκίνησε με το «Machinations» (2000) και συνεχίστηκε με το «Luna Park» (2011), περνώντας μέσα από το διαρκώς εξελισσόμενο «Tourbillons» που είδαμε πέρυσι, ο Γιώργος Απέργης δημιουργεί στο «Thinking Things» (2018). Το έργο του ιδιοφυούς συνθέτη μας μυεί, μετά το Centre Pompidou στο Παρίσι, σε ένα ηχητικό σύμπαν τεχνητό, πλαστικό, εξερευνώντας την αλληλεπίδραση ανθρώπων και μηχανών.
Από τους τελευταίους μεγάλους «Έλληνες του Παρισιού» (Καστοριάδης, Αξελός, Ξενάκης, Πετρόπουλος, Τάκις), ο Απέργης τοποθετεί επί σκηνής ένα τεράστιο ρομποτικό παζλ: ένα ρομπότ με μέλη ασύνδετα, διασκορπισμένα. Το ρομπότ όμως δεν έχει κατασκευαστεί με πρότυπο τον άνθρωπο. Στον σκηνικό κόσμο του Απέργη, οι άνθρωποι έχουν ρομποτικές πλευρές και τα ρομπότ ανθρώπινες. Μια παραγωγή του IRCAM-Centre Pompidou (Παρίσι), σε συμπαραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση.
Στο «Thinking Things», ο Γιώργος Απέργης ξανασυναντά τους σταθερούς από χρόνια συνεργάτες και ερμηνευτές των έργων του: την Donatienne Michel-Dansac, συνοδοιπόρο του σχεδόν επί τριάντα χρόνια, με ερμηνείες που κινούνται από το μπαρόκ μέχρι το σύγχρονο ρεπερτόριο· τον Lionel Peintre, άλλη μια φωνή χωρίς όρια· την Johanne Saunier, χορεύτρια που θήτευσε πλάι στην Anne Teresa De Keersmaeker και την Michèle Anne De Mey, αλλά και ρηξικέλευθη χορογράφο· και, τέλος, τον Richard Dubelski, σολίστα των κρουστών, ο οποίος μάλιστα θα φέρει επί σκηνής έξι πιεζοηλεκτρικά μικρόφωνα, που θα παραγάγουν ήχους μέσω των κινήσεών του. Σχεδόν όλοι τους είναι γνώριμοι στο κοινό της Στέγης από τις προηγούμενες παραστάσεις έργων του Απέργη: «Machinations», «Luna Park», «Tourbillons».
