Αϊρήν, Σούζαν… ηρωίδες της ίδιας ιστορίας.
Της ιστορίας του σύγχρονου ανθρώπου, της μετανάστευσης από τον ίδιο του τον εαυτό.
Υπάρχει δεύτερη ευκαιρία;
Η ανθρώπινη φύση δεν είναι κάτι το αφηρημένο που ζει μέσα στον εσωτερικό κόσμο του κάθε ατόμου. Η πραγματική ουσία της βρίσκεται στο σύνολο των κοινωνικών συνθηκών. Αυτήν την παραδοχή φαίνεται πως δεν έχουν κάνει οι ήρωες του Άλαν Μπέννετ για αυτό δημιουργούν τη δική τους πραγματικότητα… Πώς, ένας άνθρωπος που αντιμετωπίζει μια πραγματικότητα που τον δυσκολεύει, φτιάχνει μία δική του παράλληλη, που μέσα της αισθάνεται ασφαλής αλλά στην ουσία εκεί εγκλωβίζεται …
Αυτά τα ερωτήματα θα θέσει η παράσταση Talking Heads που θα παίζεται για δεύτερη χρονιά στο θέατρο «Rabbithole» από 2 Νοεμβρίου.
Η Αϊρίν είναι μια γυναίκα που ζει μόνη, με ελάχιστες κοινωνικές επαφές. Αντιμετωπίζει τη μοναξιά και την απομόνωση, παρακολουθώντας τους ανθρώπους από το παράθυρό της. Γράφει γράμματα για ό,τι την ενοχλεί, για ό,τι πιστεύει ότι έχει τη λύση. Το ενδιαφέρον της για ένα μικρό παιδί (που θεωρεί ότι κακοποιείται) την οδηγεί στο να αναστατώσει γιατρούς, εφημέριο, κοινωνικές υπηρεσίες και τελικά στον εγκλεισμό. Με ελαφρώς αστυνομικό σασπένς, χιούμορ και χωρίς καθόλου δραματικότητα, αποκαλύπτεται το πρόσωπο αυτής της γυναίκας που καταλαβαίνει τελικά ότι το ενδιαφέρον για τους ανθρώπους, η κατανόηση, είναι μια θέση που δεν λειτουργεί από απόσταση.
Η Σούζαν είναι γυναίκα εφημέριου. Προσπαθεί ν’ ανταποκριθεί στο ρόλο μιας αξιοπρεπούς Αγγλικανής κυρίας, ακόμη και με την συνδρομή αλκοόλ, αλλά το κοστούμι της πέφτει κοντό, ακόμη περισσότερο μάλιστα από την στιγμή που ερωτεύεται έναν αλλόθρησκο Ινδό νεαρό μπακάλη. Η συνάντησή τους την οδηγεί στους ανώνυμους αλκοολικούς και ίσως στην αποδοχή του εαυτού της και των άλλων.
