Bohemian Rhapsody
Η συγκλονιστική ζωή του Φρέντι Μέρκιουρι και η ιστορία των Queen δίνονται σαν μια καλογυαλισμένη και ανάλαφρη σαπουνόπερα με σούπερ σάουντρακ.
Αγγλία, 1970. Ο νεαρός φοιτητής από τη Ζανζιβάρη Φαρούκ Μπουλσάρα γνωρίζει τα μέλη της μπάντας Queen που μόλις έμειναν χωρίς τραγουδιστή και αποφασίζει να τους «βοηθήσει». Οι μουσικές (κι όχι μόνο) πρωτοποριακές ιδέες του όντως θα γίνουν καταλύτης που θα αλλάξει μια για πάντα την πορεία της μπάντας. Η ιστορία των Queen και του Φρέντι Μέρκιουρι ξεκινά από τη στιγμή που τους πείθει να πουλήσουν το βαν με το οποίο ταξίδευαν στην αγγλική επαρχία για να παίζουν σε μικρά κλαμπ και με τα χρήματα αυτά να φτιάξουν το πρώτο άλμπουμ τους, που γνωρίζει επιτυχία. Όμως το μεγάλο μπαμ γίνεται το 1975 όταν κυκλοφορούν το «Α night at the opera» που περιλάμβανε το θρυλικό κομμάτι «Bohemian Rhapsody». Τότε κατέκτησαν όλον τον κόσμο.
Τα επεισοδιακά γυρίσματα (που οδήγησαν σε προστριβές τον αρχικό σκηνοθέτη του φιλμ Μπράιαν Σίνγκερ με τα μέλη της μπάντας), οι διαρκείς αλλαγές στο σενάριο, οι κατηγορίες περί βιασμού ενός 17χρονου από τον Σίνγκερ και η αντικατάσταση του από τον Ντέξτερ Φλέτσερ λίγο πριν την ολοκλήρωση της παραγωγής, ο Ράμι Μάλεκ που πήρε την μπουκιά από το στόμα του Σάσα Μπάρον Κοέν και υποδύθηκε τον Μέρκιουρι…
Αμέτρητες οι ιστορίες που ακούγονταν backstage για μια από τις πιο αναμενόμενες ταινίες της χρονιάς αλλά δυστυχώς άνθρακες ο θησαυρός. Μια ιλουστρασιόν, καλοφτιαγμένη αλλά χωρίς βάθος ταινία είναι το «Bohemian Rhapsody» που ακολουθεί τη λογική της συμβατικής βιογραφίας αντί να απογειωθεί στο άπειρο κι ακόμη πιο πέρα, με αφορμή την εκρηκτική, σχεδόν εξωπραγματική προσωπικότητα με την οποία καταπιάνεται.
Ο Φρέντι Μέρκιουρι δεν ήταν μόνο ο frontman ή ο ηγέτης του συγκροτήματος αλλά ένα πλάσμα «φτιαγμένο για να γίνει ο μεγαλύτερος σόουμαν» κι ένας μουσικός με τρομερές καινοτομίες και πειραματισμούς στη δουλειά του που έσπαγε διαρκώς τα δικά του όρια και καλούπια. Η ταινία είναι ακριβώς το αντίθετο του Φρέντι: επιφανειακή, άτολμη και απόλυτα συμβατική.
Ευτυχώς που έχουμε την ερμηνεία του Μάλεκ που δίνει σπαραχτικά σχεδόν τη μοναξιά του ιδιοφυή και εύθραυστου καλλιτέχνη που αγάπησε τη μουσική, όπως την ίδια τη ζωή και δεν έκανε ποτέ εκπτώσεις στις αρχές του. Η σχέση ζωής με την Όστιν, οι λεπτομέρειες της θρυλικής ηχογράφησης του «Bohemian Rapsody» (και η φρίκη που έφαγε ο παραγωγός του άλμπουμ), μαζί με τα μουσικά πρελούδια – αποκορύφωμα η συναυλία του Live Aid το 1985- είναι τα στοιχεία που αξίζουν να αναφερθούν στην ταινία, μετά φυσικά από την παράσταση του Μάλεκ που πλέον μετά κι από αυτή την ερμηνεία μετατρέπεται σε σταρ.
Κωνσταντίνος Καϊμάκης