Οι ιστορίες πίσω από 5 διάσημα γλυπτά του Auguste Rodin

Ο Francois-Auguste-Rene Rodin, όπως είναι ολόκληρο το όνομά του, γεννήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 1840 στο Παρίσι από φτωχή οικογένεια. Αν και επηρέασε φανερά την μοντέρνα τέχνη, ο Rodin άργησε να αναγνωριστεί. Στα 13 του γράφτηκε σε ένα σχολείο, όπου μάθαινε ζωγραφική και μοντελισμό, και στα 17 του έδωσε εξετάσεις στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού, η οποία, ωστόσο, τον απέρριψε και τις τρεις φορές που εκείνος προσπάθησε να μπει στη Σχολή. Το έργο του άρχισε να αναγωρίζεται, όταν ο ίδιος βρισκόταν στην τέταρτη δεκαετία της ζωής του. Πέθανε στις 17 Νοεμβρίου 1917 στη Meudon της Γαλλίας.

Με αφορμή την επέτειο γέννησής του, το monopoli.gr σάς παρουσιάζει πέντε από τα σημαντικότερα έργα του και τα «μυστικά» που υπάρχουν πίσω από αυτά.

The Age of Bronze / Η εποχή του Χαλκού (1877)

Πηγή: Metropolitan Museum of Art

Γλυπτό γνωστό επίσης με τις ονομασίες The Awakening Man και The Vanquished One. Έχοντας για μοντέλο του έναν Βέλγο στρατιώτη ονόματι Auguste Ney, ο Rodin δημιούργησε ένα γλυπτό με το οποίο επιβεβαιώνει τις καλλιτεχνικές του ικανότητες, αλλά και την αφοσίωσή του στη ζωντανή φύση, η οποία είναι η μόνη που καθορίζει την πόζα και το σχήμα του γλυπτού.

Στην αρχική του μορφή, ο εικονιζόμενος στρατιώτης κρατούσε ένα δόρυ στο αριστερό του χέρι, κάτι το οποίο αργότερα αφαίρεσε ο Rodin, προκειμένου να «απαλλάξει» το έργο του από συγκεκριμένους συμβολισμούς και να του εμφυσήσει μια καινούργια μορφή ελευθερίας.

Το γλυπτό εκτέθηκε αρχικά στους Καλλιτεχνικούς Κύκλους των Βρυξελλών και ύστερα στο Σαλόνι του Παρισιού, όπου και μετονομάστηκε σε Age of Bronze.

The Kiss / Το φιλί (1882)

Αν και αρχικά αποτελούσε μέρος της σύνθεσης The Gates of Hell, ο Rodin αποφάσισε να το εκθέσει ως μεμονωμένη σύνθεση στα 1887. Τα πρόσωπα που εικονίζονται είναι ο Paolo και η Francesca, χαρακτήρες που μας έρχονται από τη «Θεία Κωμωδία» του Δάντη.

Αυτό που έκανε το έργο μία από τις πιο γνωστές, αν όχι τη γνωστότερη, σύνθεση του Γάλλου γλύπτη ήταν η απαλή κίνηση, ο δυναμισμός των σωμάτων, αλλά και το γοητευτικό θέμα της. Μάλιστα, το έργο ονομάστηκε The Kiss, προκειμένου να εκφράσει την οικουμενικότητα του εικονιζόμενου ερωτικού θέματος.

Χαρακτηριστικό είναι πως το γαλλικό κράτος ζήτησε από τον Rodin να ξαναφτιάξει το συγκεκεριμένο έργο με μεγαλύτερες, αυτή τη φορά, διαστάσεις. Η δεύτερη αυτή σύνθεση πήρε δέκα χρόνια για να ολοκληρωθεί.

Danaid / Δαναΐδα (1889)

Πηγή: Musee Rodin

Έργο γνωστό και ως The Spring, η Danaid αρχικά αποτελούσε μέρος της σύνθεσης The Gates of Hell, το οποίο αφαίρεσε αργότερα ο Rodin. Το -μυθολογικό- θέμα του έργου αφορά στις κόρες του Δαναού, οι οποίες προορίζονταν για να γεμίσουν ένα απύθμενο βαρέλι ως τιμωρία για τη δολοφονία των συζύγων τους τη νύχτα του γάμου τους. Ο Rodin ωστόσο, αντί να τις απεικονίσει όπως ορίζει η μυθολογία, αποφάσισε να δημιουργήσει μία μόνο από τις κόρες του Δαναού, η οποία έχοντας συνειδητοποιήσει το ανόητο και το παράλογο της πράξης της, απελπίζεται.

Το γλυπτό εκτέθηκε, στα 1890, στο Σαλόνι του Παρισιού και ύστερα αγοράστηκε από το Musee du Luxembourg στη γαλλική πρωτεύουσα.

Monument to the Burghers of Calais / Οι αστοί του Καλαί (1889)

Πηγή: Musee Rodin

Το 1889 ο Rodin δημιουργεί τη σύνθεση Monument to the Burghers of Calais προς τιμήν των έξι εξεχόντων πολιτών της περιοχής, στους οποίους ζητήθηκε να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να παραδώσουν τα κλειδιά της πόλης στους Βρετανούς, κατά τη διάρκεια του εκατονταετούς πολέμου ανάμεσα στο Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γαλλία.

Στις εικονιζόμενες μορφές είναι φανερό ένα ευρύ φάσμα συναισθημάτων, ξεκινώντας από την απελπισία και φτάνοντας έως και τον φόβο του θανάτου.

Ο Rodin είχε σκεφτεί δύο πιθανά σχέδια για αυτό το γλυπτό: Είτε θα το τοποθετούσε στο έδαφος, προκειμένου να είναι πιο οικείο στους θεατές, είτε θα το τοποθετούσε πάνω σε μά βάση, έτσι ώστε να ξεχωρίζει.

The Thinker / Ο σκεπτόμενος (1903)

Πηγή: Metropolitan Museum of Art

Η πρώτη σύνθεση του συγκεκριμένου γλυπτού έγινε στα 1880. Ήταν μόλις 70 εκατοστά, ονομαζόταν The Poet και αποτελούσε και αυτό μέρος της σύνθεσης The Gates of Hell. Το έργο αυτό αποτελούσε, αρχικά, απεικόνιση του Δάντη. Πρόκειται για έναν άντρα με εμφανή τη σωματική, αλλά και την ψυχική φθορά, μια φθορά που καταφέρνει να μετουσιώσει σε ποίηση.

Η πρώτη έκθεση του The Thinker ως ανεξάρτητου έργου έγινε στα 1888, ενώ στα 1903 ο Rodin δημιούργησε ξανά το ίδιο γλυπτό, με μεγαλύτερες όμως διαστάσεις. Αυτή, μάλιστα, η εκδοχή παραμένει η γνωστότερη όλων μέχρι και σήμερα.