Destroyer
Η υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα, Νικόλ Κίντμαν, είναι σχεδόν αγνώριστη σε ένα φιλμ απέραντα σκοτεινό και απαισιόδοξο.
Πριν από 16 χρόνια, η ντετέκτιβ του αστυνομικού τμήματος του Λος Άντζελες, Έριν Μπελ πήγε σε μυστική αποστολή στην Καλιφόρνια με σκοπό να εισχωρήσει σε μια συμμορία με αρχηγό τον τρομακτικό Σίλας. Όταν μια από τις βίαιες ληστείες τους αποτυγχάνει, η κάλυψη της Έριν χάνεται και ο Σίλας διαφεύγει. Αρκετά χρόνια αργότερα, ο Σίλας επιστρέφει πιο δυνατός και πιο επικίνδυνος από ποτέ, έχοντας καταστρώσει το σχέδιο της μεγαλύτερης τραπεζικής ληστείας στην ιστορία των ληστειών.
Η μεταμόρφωση της Κίντμαν είναι το βασικό ατού σε αυτό το κράμα ψυχολογικού θρίλερ και αστυνομικής περιπέτειας. Η Καρίν Κουσάμα, σκηνοθέτιδα του ελπιδοφόρου «Girlfight» (2000) φαίνεται να βρίσκεται σε διαρκή εσωτερική πάλη με τον εαυτό της όσον αφορά την τύχη της ηρωίδας της. Έχοντας να αντιμετωπίσει τα φαντάσματα του παρελθόντος, την προβληματική σχέση με την κόρη της και κυρίως την υπαρξιακή αγωνία για την επόμενη μέρα η Έριν θυμίζει νεκροζώντανη φιγούρα που κινείται χωρίς σαφή προσανατολισμό.
Το όποιο ενδιαφέρον μαζί με το συνεπαγόμενο σασπένς εξαντλείται γρήγορα και το προβλέψιμα (και κάπως επιτηδευμένα) μελαγχολικό φινάλε πλησιάζει με μαθηματική ακρίβεια όσο κυλάει ο χρόνος. Τα προβλήματα όμως δεν σταματούν εδώ. Όπως και η Κουσάμα που προσπαθεί να εντυπωσιάσει με τεχνάσματα, έτσι και η μεταμορφωμένη λόγω μακιγιάζ Κίντμαν χάνει το μέτρο σε μια ερμηνεία που αρχικά προκαλεί το ενδιαφέρον και εντυπωσιάζει με την τόλμη της αλλά σταδιακά παραδίδεται σε αφόρητες γκριμάτσες-σημάδια ενός μονοδιάστατου χαρακτήρα που καταλήγει καρικατούρα.