Τρεις από τις πιο ιδιαίτερες φωνές της νέας γενιάς Ελληνίδων μουσικών, οι Nalyssa Green, Sugahspank! (Γεωργία Καλαφάτη) και Lou is (Λουίζα Σοφιανοπούλου) συμπράττουν εδώ και καιρό, σε ένα πολύ ιδιαίτερο αφιέρωμα στον Λέοναρντ Κοέν (A Tribute to Leonard Cohen) το οποίο συνεχίζει το ταξίδι του το Σάββατο 2 Φεβρουαρίου στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Στο αφιέρωμα ερμηνεύουν ορισμένα από τα πιο αγαπημένα κομμάτια του, χωρίς να τα “πειράζουν” ιδιαίτερα, κρατώντας δηλαδή όσο το δυνατόν περισσότερο το ύφος των αρχικών εκτελέσεων.
Με αυτή την αφορμή, μας μιλούν για το μουσικό σύμπαν του Λέοναρντ Κοέν και τα τραγούδια που θα ερμηνεύσουν, ξεχωρίζουν έναν από τους αγαπημένους τους στίχους του (δύσκολο εγχείρημα), και περιγράφουν την πιο δυνατή πρώτη ανάμνηση από τη μουσική του.
Nalyssa Green
Ένας αγαπημένος μου στίχος του Λέοναρντ Κοέν, είναι αυτός από το κομμάτι Anthem:
“Every heart, every heart to love will come
But like a refugee”
Αν χανόντουσαν όλα τα τραγούδια του Κοέν και μπορούσα να επαναφέρω μόνο τρία, θα επέλεγα τα Suzanne, Famous blue raincoat, Hallelujah
Η πρώτη φορά που άκουσα μουσική του Κοέν χάνεται μέσα στο χρόνο. Θυμάμαι όμως την πρώτη φορά που άκουσα σοβαρά τα τραγούδια του Leonard Cohen. Μέχρι τότε δεν είχα ακούσει αρκετά, και δεν ήμουν ιδιαιτέρως φαν του. Μου έβαλε το “The partisan” ένας παλιός φίλος, προσπαθώντας να με μυήσει στη μαγεία του Cohen. Νύχτα, στο repeat. Θυμάμαι να με πλημμυρίζει ένα υγρό συναίσθημα γλυκιάς παραίτησης που ζεσταίνει την ψυχή.
Αυτό που θαυμάζω στο μουσικό σύμπαν του Κοέν είναι η μεγαλοδυναμία του στίχου. Το γεγονός ότι σκιαγραφεί την πιο γλυκιά, όμορφη, ευφυή και ευγενή πλευρά του ανθρώπου.
Έχω αναλάβει να ερμηνεύσω κυρίως την πρώιμη και πιο απαλή και εύθραυστη περίοδό του, γιατί αυτή η εποχή ταιριάζει περισσότερο στον τρόπο μου, τη φωνή μου και τη γενική αισθητική μου.
—Sugahspank!
Ο αγαπημένος μου στίχος από τον Λέοναρντ Κοέν, είναι από το The Future:
“The blizzard, the blizzard of the world has crossed the threshold and it has overturned the order of the soul.”
Αν χανόντουσαν όλα τα τραγούδια του Κοέν, και μπορούσα να επαναφέρω μόνο τρια, θα επέλεγα το Hallelujah για τη γλύκα, το The Future για να προσέχουμε, και το Famous Blue Raincoat για την ειλικρίνεια.
Είχα ακούσει πολλές φορές από μικρή τη μουσική του, αλλά την πρώτη φορά που πραγματικά τον κατάλαβα, ήταν μια φορά που οδηγούσα για Σπέτσες, ηλιόλουστη μέρα χωρίς κίνηση κι ανάμεσα στα δέντρα μπήκε στο ραδιόφωνο το “Tower of song”. Θυμάμαι ακόμα πόση ηρεμία και γλύκα ένιωσα μέσα μου.
Αυτό που θαυμάζω στο μουσικό σύμπαν του Κοέν είναι η αμεσότητα με την οποία συνδέει τους στίχους με την αλήθεια του.
Έχω επιλέξει να ερμηνεύσω στην παράστασή μας τα κομμάτια Hallelujah, Anthem, First We Take Manhattan, Boogie Street, Everybody Knows, You Want It Darker, Tower Of Song.
—
Lou Is
Δεν έχω ένα αγαπημένο στίχο από τον Λέοναρντ Κοέν, αλλά πολλούς… Για σήμερα θα σας θυμίσω αυτό:
“but remember when I moved in you and the holy dove was moving too,
and every breath we drew was hallelujah ”
Αποκλείεται να χαθούν τα τραγούδια του Κοέν!!! Είμαστε τόσοι πολλοί στον κόσμο που τον έχουμε λατρέψει. Τα τραγούδια του κατοικούν μόνιμα μέσα μας.
Δε θυμάμαι πότε άκουσα πρώτη φορά τη μουσική του, γιατί ήμουν πού μικρή… Θυμάμαι όμως πόσο χαρά μου έδινε από τότε να τον ακούω, σαν να είναι ο μακρινός μας οικογενειακός φίλος.
Αυτό που θαυμάζω στο μουσικό σύμπαν του Κοέν είναι η απεραντοσύνη… Είναι πραγματικά σαν το σύμπαν. Εμπεριέχει ολόκληρη την ανθρώπινη εμπειρία στο λόγο του. Γνωρίσαμε τον Λέοναρντ Κοέν ερωτευμένο, θυμωμένο, αστειευόμενο, πνευματικό, ειρωνικό, αδερφικό φίλο… Μας ζήτησε συγχώρεση, μας έδωσε αγάπη, μας έδειξε τη σκοτεινιά του, την ελπίδα του, τη συμβουλή του, τον πόθο του…Τι άλλο να ζητήσει κανείς από ένα καλλιτέχνη;!
Στην παράστασή μας παίζουμε όσο πιο κοντά στις original εκτελέσεις. Τρία κομμάτια που επέλεξα να ερμηνεύσω είναι:
Το Take this Waltz, γιατί ήταν από τα πρώτα που μικρό κοριτσάκι τραγουδούσα και με συγκινεί ακόμα βαθιά.
Το If it be your will, γιατί είναι κάτι παραπάνω από τραγούδι, είναι μια προσευχή, μια κατανυκτική συνάντησή του με κάποιο ‘’higher order’’.
Το τρίτο που διάλεξα είναι το Ain’t no Cure for Love, που πάντα κατά ένα τρόπο παρά την απώλεια της αγάπης και τον πόνο που περιγράφει καταφέρνει να μου ανεβάσει τη διάθεση!
Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2019
Δημοτικό Θέατρο Πειραιά
Ώρα έναρξης: 21.00
Εισιτήρια από 10 ευρώ
—
Το οπτικό υλικό της παράστασης έχει επιμεληθεί ο βραβευμένος σκηνοθέτης Χρήστος Καπάτος.