Η υπόθεση της ταινίας Το γύρισμα της τύχης
Ύστερα από ένα πάρτι με τη σύζυγό του και δύο φίλους, ο Φαρσάντ χτυπά κάτι με το αυτοκίνητό του. Καθώς κανείς τους δεν είναι σίγουρος για το τι ακριβώς συνέβη, ξεκινά ένας άκαρπος διάλογος μεταξύ τους που θα τους οδηγήσει όμως στα άκρα.
Το νέο ιρανικό σινεμά
Το σύγχρονο ιρανικό σινεμά συνεχίζει την παράδοση της παλιάς σχολής που εκπροσωπήθηκε επιτυχώς από τον Αμπάς Κιαροστάμι (κυρίως στη δημιουργικότερη δεκαετία του, αυτή των 90ς με τη βραβευμένη με Χρυσό Φοίνικα «Γεύση του κερασιού» αλλά και την ταινία «Ο άνεμος θα μας πάρει») με τους άξιους διαδόχους του Ασγκάρ Φαραντί και Τζαφάρ Παναχί να ανοίγουν την ματιά τους σε πιο οικουμενικά ζητήματα.
Ο 46χρονος Λαβαφιπούρ, στην τρίτη μόλις δημιουργία του κινείται στα ίδια γνώριμα μονοπάτια που μας σύστησε το σινεμά των Φαραντί (κυρίως) και Παναχί. Εξονυχιστική έρευνα στα οικογενειακά άδυτα, κριτική στην ανερχόμενη και δυτικόφιλη ιρανική μεσαία τάξη, διάβρωση των παραδοσιακών αξιών (όπως φαίνεται ξεκάθαρα με την «κατάντια» του εθισμένου με τον τζόγο ήρωα που μεταθέτει τη σωτηρία της ζωής του στο ποδοσφαιρικό στοίχημα!), ατέλειωτες συνομιλίες γύρω από το Καλό και το Κακό κ.α.
Όλα τα παραπάνω είναι στοιχεία αναγνωρίσιμα του Νέου Ιρανικού Σινεμά που θεωρητικά ανεβάζουν το ενδιαφέρον και την προσοχή της διεθνούς κινηματογραφικής κοινότητας στο μάξιμουμ, ειδικά αν σκεφτούμε την αντίδραση του θεοκρατικού καθεστώτος στους δημιουργούς αυτούς. Όμως όλο αυτό το ανακυκλώσιμο, διαλογικό και δραματουργικά περιορισμένο σινεμά κάπου αρχίζει να κουράζει δείχνοντας ξεκάθαρα τα όρια του. Το είδαμε και στην τελευταία ταινία του Φαραντί, το βλέπουμε και τώρα.
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
- COSMOTE TV: Το «1923» με Χάρισον Φορντ – Έλεν Μίρεν και «Yellowjackets» επιστρέφουν τον Φεβρουάριο
- Ένταση στη δίκη του Πέτρου Φιλιππίδη – Ζητήθηκε η αναπαράσταση της απόπειρας βιασμού
- Της Λυγερής το φόρεμα, της νύφης το φουστάνι: Ο παραδοσιακός γάμος μέσα από μια έκθεση αφηγηματικού κεντήματος στο Μουσείο «Αγγελική Χατζημιχάλη»
