Τα παιδιά έχουν την τιμητική τους αυτή την βδομάδα. Κι αν στις περιπτώσεις των «Καπερναούμ» και «Η Νηπιαγωγός» τα καρέ ξεχειλίζουν από εύκολη ή δήθεν συγκίνηση, ευτυχώς στο «Lego, η ταινία 2» το συναίσθημα είναι αυθεντικό.
Lego, η ταινίαΤαινία της βδομάδας λοιπόν αναμφισβήτητα είναι το δεύτερο μέρος του «Lego, η ταινία». Σχεδόν αντάξια συνέχεια της πρώτης ταινίας που μας σύστησε ένα μαγικό σύμπαν από δαιμόνια τουβλάκια που διαθέτουν τσαγανό, χιούμορ και αβίαστο ηρωισμό πλην του νάρκισσου, μονόχνωτου και τίγκα στα ψυχολογικά προβλήματα Μπάτμαν που είναι σαφέστατα μια υπερτιμημένη περίπτωση. Εδώ η φαντασία των δημιουργών χτυπάει κόκκινο με άλλη μια πανέξυπνη και διασκεδαστική περιπέτεια που επιπλέον διαθέτει και την ευφάνταστη ανατροπή του φινάλε. Αν μάλιστα ήταν λίγο καλύτερα δουλεμένη κι η ελληνική μεταγλώττιση το αποτέλεσμα θα ήταν πραγματικά άψογο.
Στο «Καπερναούμ» η λιβανή Ναντίν Λαμπακί φτιάχνει μια σκληρή (αλλά και εκβιαστική κάποιες στιγμές) ταινία που αφηγείται την οδύσσεια ενός μικρού αγοριού στις εξαθλιωμένες συνοικίες της Βηρυτού, η οποία απέσπασε το βραβείο επιτροπής στο φεστιβάλ των Κανών και βρίσκεται στις 5 κορυφαίες ταινίες που θα παλέψουν για το ξενόγλωσσο Όσκαρ χωρίς ιδιαίτερες ελπίδες πάντως λόγω της παρουσίας του βέβαιου νικητή Αλφόνσο Κουαρόν («Ρόμα»).
Πάνω κάτω τα ίδια ισχύουν και στην περίπτωση της επίσης βραβευμένης (στο φεστιβάλ Σάντανς) «Νηπιαγωγού» όπου η Μάγκι Τζίλενχαλ στον πρωταγωνιστικό ρόλο πασχίζει κυριολεκτικά να δώσει ψυχή και ειλικρίνεια σε ένα χαρακτήρα ελάχιστα πειστικό με προφανή ψυχολογικά προβλήματα.
Αλίτα, ο άγγελος της μάχηςΔεν είναι άσχημο το «Αλίτα, ο άγγελος της μάχης» του Ρόμπερτ Ροντρίγκεζ που φέρνει ένα ιαπωνικό μάνγκα στο σινεμά με την υψηλή εποπτεία του magician Τζέιμς Κάμερον.
Έρωτας χωρίς τέλος και Μια Προσωπική ΙστορίαΟι άλλες δύο ταινίες της εβδομάδας είναι το εθιμοτυπικό λόγω Βαλεντίνου «Έρωτας χωρίς τέλος», μια περίεργη ιστορία αγάπης φτιαγμένη με τάπας και σανγκρία και το κύκνειο άσμα των αδελφών Ταβιάνι «Μια προσωπική ιστορία».
