“Στο καράβι, 31 Δεκεμβρίου. Η χρονιά για άλλους ήταν καλή, για άλλους ήταν κουλή. Εμένα με βρήκε στο νησί, σε μπαρόκ κατάσταση αταραξίας, με μουσικές, διαβάσματα, μονοπάτια, νότες, αναποδιές, ξαφνικές χαρές με τάση προς το αναπάντεχο. Μάζεψα δύναμη από φασκόμηλο, κρασί θαλασσινό, εκστατική ασκομαντούρα, δαιμόνια βιολιά, γιαλιτικο αέρα και έρχομαι με τους πιστούς σωματοφύλακες στην Αθήνα να τα μοιραστούμε.
Παράλληλα, Στο μυαλό μου, στην καρδιά μου και στην πραγματικότητα, φύτρωσε η Νuka. Nuka στα βλάχικα σημαίνει καρυδιά. Νuka o καινούργιος δίσκος, με δέκα νέα τραγούδια, -χωρίς ταμπέλα αλλά με προορισμό- που απλώνουν ρίζες στο τρυφερό ασυνείδητο και στις χωροχρονικές χορευτικές αναζητήσεις μας. Στις συναντήσεις μας θα ακουστούν τα νέα άσματα, αλλά και οι ιστορίες ερωτικής καταφρόνιας, φυσιολατρικής ραστώνης, νησιωτικού πεφωτισμού, συγκαθιστά του μόχθου και του ρομαντισμού, δημοτικά darkjapan της περηφάνιας, πονήματα του ποιητή εκ Μεταξοχωρίου και άλλα ηδονικά της καλοσύνης του καιρού. Πιο απλά θα παίξουμε λαϊκοδημοτικά. Θα τραγουδήσουμε το ανέφικτο, θα κλείσουμε το μάτι στο ακατέργαστα αληθινό, Θα υμνήσουμε αχαρτογράφητα συναισθήματα και αλλόκοτους μύθους.
Άλλωστε, μόνο τα χάδια και τα φιλιά, ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά θα μας σώσουν..”
Μάτα.
