Πριν από 14 χρόνια, στη Θεσσαλονίκη, ένα παιδί πολύτεκνης οικογένειας θα “περιόδευε” από τη μια κριτική επιτροπή του θεάτρου στην άλλη τραγουδώντας το «Πες μου μια λέξη», το άρρηκτα συνδεδεμένο τραγούδι με τον Δημήτρη Χορν. Κι αν εξαιρέσει κανείς τα 36 κιλά (!) που έχασε από το άγχος και το τρέξιμο, το παιδί αυτό θα εισέπραττε μόνον αρνήσεις και απογοήτευση.
Απόψε, 14 χρόνια μετά, επίσης αδυνατισμένος για τον καινούργιο του ρόλο στο θέατρο, το ίδιο παιδί θα τραγουδούσε ξανά το «Πες μου μια λέξη». Αυτή τη φορά πάνω στη σκηνή του θέατρου Χορν, φορώντας το χρυσό σταυρό του στο λαιμό, ως ο φετινός νικητής του, θεσπισμένου στη μνήμη του, βραβείου.
Οι αποδέκτες του βραβείουΚάπως έτσι, με φωνή που κοβόταν από συγκίνηση, περιέγραφε πριν από λίγη ώρα τη διαδρομή του ο Μιχάλης Συριόπουλος. Απευθυνόμενος στους ανθρώπους του στην πλατεία, στην οικογένεια του, στους φίλους του, στους μαθητές του, στη δασκάλα του ονομάζοντας τους «μισή ζωή του». Ευχαριστώντας τους σκηνοθέτες που τον επέλεξαν, το Θωμά Μοσχόπουλο και το Γιάννη Μόσχο για να υποδυθεί τους ρόλους στους οποίους διέπρεψε (στις παραστάσεις «Καντίντ» και «Πόλη»). Τον πρώτο «γιατί μ’ έκανε να ρισκάρω, φορτωμένος με τα πράγματα μου, το σκύλο μου και με 20 ευρώ στην τσέπη να κατέβω στην Αθήνα» και τον δεύτερο γιατί «μ’ έκανε να κοιτάξω από τον καθρέφτη της ψυχής μου». Αφιερώνοντας το βραβείο «σε δύο ανθρώπους που μου έμαθαν να είμαι καλοπροαίρετος και να χαμογελώ στα δύσκολα, τους γονείς μου».
Ο Μιχάλης Συριόπουλος αφιέρωσε το βραβείο «σε δύο ανθρώπους που μου έμαθαν να είμαι καλοπροαίρετος και να χαμογελώ στα δύσκολα, τους γονείς μου».
Ερχεται ανανέωση του θεσμού
Ο Μιχάλης Συριόπουλος είναι ο 19ος νικητής του βραβείου Χορν γιατί – ναι, κοντεύουν να συμπληρωθούν 20 χρόνια από τη θέσπιση του βραβείου. Ακόμα και ο Σταμάτης Φασουλής – ο ιθύνων νους του θεσμού – δυσκολεύεται να πιστέψει πως κύλησαν τα χρόνια αφού «όταν αποφασίσαμε να οργανώσουμε το βραβείο ήμασταν άλλοι άνθρωποι, ζούσαμε σε άλλη χώρα».
Γι’ αυτό και ανήγγειλε την ανανέωση του και την πρόθεση να δρομολογήσουν τη διάδοχη κατάσταση της κριτικής επιτροπής που, από το 2000, αποτελούν επίσης οι Κώστας Γεωργουσόπουλος, Ξένια Καλογεροπούλου, Λυδία Κονιόρδου και Αντιγόνη Καράλη. «Επειδή όλα αλλάζουν, εμείς δεν μπορούμε να παραμείνουμε οι ίδιοι. Θα παραδώσουμε τα σκήπτρα σ’ ένα σχήμα πιο νεανικό, γιατί δεν είναι ωραίο να είμαστε υπερήλικες και να αποφασίζουμε για νέους ηθοποιούς».
Οι φετινοί υποφήφιοι του θεσμού στην καθιερωμένη φωτογραφία πριν την απονομή: (από αριστερά) Θάνος Λέκκας, Μάρκος Παπαδοκωνσταντάκης, Μιχάλης Συριόπουλος, Μιχάλης Πανάδης.
Περί αριστείας ο λόγος
Νέοι ηθοποιοί τότε, σήμερα όλοι πρωταγωνιστές. Και οι 19 ηθοποιοί που, μέχρι σήμερα, έχουν διακριθεί παραμένουν στον αφρό της ελληνικής θεατρικής πραγματικότητας, κάνοντας «καριέρα ζηλευτή», όπως τόνιζε ο Σταμάτης Φασουλής. «Εδώ επιλέγουμε αυτούς που αριστεύουν στο χώρο και στο χρόνο τους. Δυστυχώς, και παρά την αντίθετη εντύπωση που προσπαθούν να καλλιεργήσουν κάποιοι, η αριστεία δεν είναι ένα είδος αναπηρίας» σχολίαζε καυστικά ο πρόεδρος της κριτικής επιτροπής, Κώστας Γεωργουσόπουλος. «Η αριστεία είναι επιδίωξη. Είναι άσκηση, άμιλλα, ανταγωνισμός και προσπάθεια να δείξεις πως πίσω από το σαρκίο σου υπάρχει η φιλοδοξία να διακριθείς».
Η απονομή του 2020 αναμένεται, λοιπόν, πανηγυρική με την παρουσία της πολύτιμης εικοσάδας των αρίστων. Οπως ευχήθηκε και ο Σταμάτης Φασουλής «ελπίζω σ’ ένα καλύτερο αύριο για βραβεία Χορν· για τα υπόλοιπα, δεν ξέρω».
