Το έργο του Φέρντιναντ Μπρούκνερ «Η Αρρώστια της Νιότης», με το οποίο ο Δημήτρης Λάλος επέλεξε να εγκαινιάσει τη νέα θεατρική του στέγη TempusVerum-Εν Αθήναις πριν από 2,5 περίπου χρόνια επιστρέφει με την ίδια διανομή.
Όσα (δεν) μας δίδαξε η ιστορία
Γραμμένο το 1926 το ψυχογράφημα του Μπρούκνερ διαδραματίζεται στη Βιέννη πριν αναλάβει ο Χίτλερ την Καγκελαρία και παρακολουθεί μια ομάδα νέων φοιτητών ιατρικής, οι οποίοι μέσα στην υπεροψία και την απόγνωσή τους, προετοιμάζουν άθελά τους το έδαφος για τα κηρύγματα της εθνικοσοσιαλιστικής ναζιστικής ιδέας. Οι χαρακτήρες, ακροβατώντας ανάμεσα στην ιδιοφυΐα και την απόλυτη παράνοια, τις σπουδές και τα πειράματα, ανακαλύπτουν τα όρια τους, φωτίζοντας σκοτεινές πτυχές του υποσυνείδητου που θα θέλαμε να ξεχάσουμε.
Η παζολινική ατμόσφαιρα του έργου μας κάνει ν’ αναρωτηθούμε πραγματικά πόσο μακριά μπορεί να βρισκόμαστε από μια εποχή σκληρότητας και απανθρωπισμού. Μέσα από την ανατρεπτική σκηνοθετική ματιά- λιτή μα τόσο συμπυκνωμένη, ο Λάλος μας συστήνει έναν κόσμο γεμάτο νεανικό πάθος και ερωτικό εκτροχιασμό, όπου τα σκοτεινά παιχνίδια εξουσίας έχουν τον πρώτο ρόλο, φτάνοντας τους ήρωες στα άκρα.
Τολμηρός και άκρως ρεαλιστικός, για την εξπρεσιονιστική του καταγωγή, ο συγγραφέας λίγο πριν την έλευση του Ναζισμού που την βλέπει να έρχεται, αυτοεξορίζεται στην Γαλλία και γράφει το αντιφασιστικό έργο «Οι Ράτσες».
Η «Αρρώστια της Νιότης» είναι ο προάγγελος, η υπενθύμιση στην φράση του Μπρεχτ «Μη χαίρεστε που σκοτώσατε το θηρίο. Η σκύλα που το γέννησε ζει και είναι πάλι σε οργασμό». Άλλωστε, όπως σημειώνει και ο σκηνοθέτης της παράστασης «Δεν είναι εποχές για εφησυχασμό».
