Με τη συστολή του ξαφνιάσματος, η Ηρώ Μπέζου ανεβαίνει στη μικρή σκηνή του Ιδρύματος Μερκούρη. Στο μαύρο της πέτο διακρίνεται εδώ και μερικά δευτερόλεπτα η καρφίτσα της Μελίνας. «Δεν ήμουν προετοιμασμένη γι’ αυτό. Ειλικρινά» λέει κομπιάζοντας. «Δεν έχω αποσαφηνίσει τη σχέση μου με την έννοια της βράβευσης, ειδικά στη δική μας Τέχνη, στο θέατρο» συνεχίζει έχοντας βρει τη συγκρότηση της. «Αλλά αν κάτι έχει σημασία είναι πως η πλειοψηφία των μελών της κριτικής επιτροπής είναι συνάδελφοι (στην κριτική επιτροπή συμμετέχουν οι ηθοποιοί Μάγια Λυμπεροπούλου, Μιχαήλ Μαρμαρινός, Ρένη Πιττακή, Δημήτρης Λιγνάδης και οι θεατρολόγοι Δηώ Καγκελάρη και Ματίνα Καλτάκη). Κι είναι πολύ κολακευτικό και τιμητικό να σε επιλέγουν συνάδελφοι». Σε δύο από αυτούς θα αφιερώσει και το βραβείο Μερκούρη, στο Χάρη Φραγκούλη και το Γιάννη Παπαδόπουλο, δύο ηθοποιούς με τους οποίους έχουν συμπορευτεί και έχουν δημιουργήσει από κοινού την ομάδα Kursk.
Δεύτερη φορά υποψήφια για το βραβείο, η Ηρώ Μπέζου φτάνει απόψε στη βράβευση για την ερμηνεία της στο «Φιντανάκι» του Παντελή Χορν όπως παρουσιάστηκε στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού πέρυσι και αναδεικνύεται στην 13η νικήτρια του θεσμού που τελείται στη μνήμη της Μελίνας Μερκούρη.
Το κλικ μετά την απονομή: Η περσινή νικήτρια Ιωάννα Κολιοπούλου περιστοιχισμένη από τις φετινές υποψήφιες: Ελλη Τρίγγου, Ηρώ Μπέζου, Σίσσυ Τουμάση, Ευαγγελία Καρακατσάνη.
Στη μνήμη ενός μύθου, όπως φρόντισε να υπενθυμίσει ο, κατά παράδοση, παρουσιαστής της εκδήλωσης και μέλος της κριτικής επιτροπής, Δημήτρης Λιγνάδης. «Σε μια εποχή σαν τη δική μας όπου οι μυθοποιητικές μηχανές έχουν πολλαπλαστιαστεί επικίνδυνα, θέλω να τονίσω πως μύθος κανείς γίνεται κυρίως για την αξία, τη λάμψη, την προσπάθεια, για την επιθυμία να κάνει τη διαφορά. Και η Μελίνα διδάσκει όλα τα παραπάνω».
Στην ανάμνηση αυτής της πολύτιμης ‘δασκάλας’, ο Γιάννης Φέρτης, ο αμούστακος συμπρωταγωνιστής της στο θρυλικό «Γλυκό πουλί της νιότης» θυμάται την πρώτη φορά που τη συνάντησε, στο γραφειάκι του Κουν, στο Υπόγειο της Πεσμαζόγλου. «Είχαμε πρόβα και ξαφνικά ο Κουν με φώναξε στο γραφείο του. Μαζί του καθόταν η Μελίνα. Μου ζήτησε να πεταχτώ για να του αγοράσω ένα πακέτο τσιγάρα. Όταν μερικές ημέρες μετά μου πρότειναν το ρόλο του ζιγκολό στο έργο του Γουίλιαμς θα καταλάβαινα πως εκείνα τα λεπτά στο γραφειάκι στήθηκαν ειδικά για να με δει η Μελίνα». ΄Εκτοτε, ξανασυνεργάστηκαν, ανέβασαν και πάλι το «Γλυκό πουλί της νιότης» με τεράστια επιτυχία και το πολυτιμότερο έγιναν στενοί φίλοι. «Ηταν μια αξιαγάπητη, πανέξυπνη γυναίκα. Και κυρίως, δεν ήταν ψώνιο» θα τονίσει ο Γιάννης Φέρτης.
Η Ηρώ Μπέζου φτάνει απόψε στη βράβευση για την ερμηνεία της στο «Φιντανάκι» του Παντελή Χορν όπως παρουσιάστηκε στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού πέρυσι.
Η Εμμανουέλα Παυλίδου, γενική γραμματέας του Ιδρύματος Μερκούρη μα πάνω απ’ όλα αφοσιωμένη συνεργάτιδα της Μελίνας, θυμάται την πρώτη σκηνή της γνωριμίας τους: Εκείνη με μια κάπα όλο χάρη να ανεμίζει στους δρόμους του Παρισιού. Ήταν 1971, στην Ελλάδα Δικτατορία. Η νεαρή τότε Παυλίδου θα την πλησιάσει για ένα αυτόγραφο. Θα γίνουν αχώριστες μέχρι το οδυνηρό τέλος της από τον καρκίνο. «Κανείς δεν με μαγνήτισε όπως η Μελίνα. Παρά την αστική καταγωγή της είχε μια πηγαία λαϊκότητα κι έκανε τολμηρές επιλογές στη ζωή. Με πάθος για τον ανθρωπισμό και μια Τέχνη που υπηρετεί την κοινωνία. Και το πιο σημαντικό, ενδιαφερόταν για τους ανθρώπους όχι μόνο με τη γενναιοδωρία μιας σταρ αλλά και με τη φυσικότητα μιας ακριβής φίλης».
«Η απονομή ενός βραβείου θα ξεχαστεί στον πανδαμάτορα χρόνο. Αλλά μπορεί να γίνει λίπασμα για την εξέλιξη του θεάτρου», τόνισε ο Δημήτρης Λιγνάδης
Η αποψινή βραδιά απονομής, επιτηδευμένα λιτή και σύντομη είναι, σύμφωνα με το Δημήτρη Λιγνάδη «εκτός από χαρά και ευθύνη. Εκτός από δαψίλεια των πραγμάτων και παρακαταθήκη, κίνητρο και παράδειγμα για το μέλλον. Η απονομή ενός βραβείου θα ξεχαστεί στον πανδαμάτορα χρόνο. Αλλά μπορεί να γίνει λίπασμα για την εξέλιξη του θεάτρου. Σε αυτήν ελπίζουμε».
